Ik heb de eerste week en 1600 kilometer met de Pan America gedaan, bij deze dus mijn eerste ervaringen met de adventure touring motor van Harley-Davidson.
Vrijdag 28 mei, net voor sluitingstijd kan ik mijn Pan America 1250 Special met kenteken meenemen. Ik rij op de Pan de dealer winkel uit en rij direct door naar het verzamelpunt van het HOG Coast Riders Chapter voor een avondrit. De Pan America krijgt natuurlijk direct de nodige aandacht. Voor iedereen is het de eerste keer dat zij de Pan live zien en de meeste Harley rijders laten positieve geluiden horen. We gaan op pad, en voor mij zijn het de eerste meters. Ik laat de geplande route streamen op het TFT scherm. Verder rij ik nog rustig in de groep mee, want de motor is nagelnieuw en ook de banden zijn nieuw.
Zaterdag en de zondag rij ik de Pan door Nederland en een stuk België. Hier komt ik verschillende wegen tegen, snelweg, doorgaande wegen, binnen door wegen en hele slechte wegen, in België. En ook een stuk offroad.
The road never ends on a Pan America
Mijn eerste ervaringen:
Het rijden gaat echt mega strak. De Special heeft een een stuurdemper, wat gedaan is voor het meer offraod rijden om te voorkomen dat het stuur doorklapt bij een hobbel. Tijdens het rijden op de verharde wegen merk ik de demper niet, sturen gaat in alle gevallen zoals je wil dat de motor doet.
De vering is een genot. Ik vergelijk de PanAm met mijn BMW GS 1200 uit 2008. Niet helemaal eerlijk natuurlijk, maar deze dus bij gebrek aan direct vergelijkingsmateriaal, want mijn Ultra is natuurlijk een geheel ander type motorfiets. De vering kan je in verschillende standen zetten en de avond rit gebruik ik de standen weg (snelweg) en offroad, waar de offroad meer vering en wat minder demping geeft. Voor de zaterdag maak ik een custom modes aan, de vering van offroad en de motorsetting van Sport. Op de snelweg richting het zuiden gebruik ik de snelweg stand, hierna de custom mode, een genot die vering.
De houding op de motor is rechtop en het overzicht over het dashboard en het stuur met alle knopjes is gewoon goed. Het zadel voelt in eerste instantie als hard aan, maar ook na een dagrit van 850 kilometer kon ik nog gewoon afstappen zonder zadelpijn. Ook de spiegels geven voldoende zicht naar achteren. En het instelbaar ruitje geeft op het lichaam ook voldoende rust, redelijk uit de wind, maar het hoofd met de helm weer niet. Maar goed als ik dat wil, pak ik wel mijn Ultra. De handvat beschermers, standaard op de Special, zorgen er echt voor dat je met je handen en gedeeltelijk ook met je armen uit de wind zit. Super comfortabel dus. Ook de handvatverwarming werk goed, want de zaterdag dat ik vroeg op pad ging was het nou niet echt warm en met de verwarming aan ging het goed.
Quarks van de Pan America
De richting aanwijzers. De kenmerkende richting aanwijzers die de MoCo al tientallen jaren op hun motoren zette, voor linksaf aan de linkerkant en voor rechtsaf aan de rechterkant van het stuur, zijn op de Pan America vervangen voor één knop aan de linkerkant op het stuur. Dit was ook al zo op de kleinste Street 500 en Street StreetRod 750 en je vindt deze ook op bijna alle andere motorfietsen, maar toch jammer dat dit losgelaten is. Ik moet af en toe nog steeds even kijken naar de knop aan de rechterkant om dan te bedenken oh ja die zit links.
Verder is de richting aanwijzer goed te bedienen. In een directe combinatie van ene afslag naar de afslag aan de andere kant, links rechts combinatie of andersom, dan moet je wel twee keer drukken op de knop rechtsaf. Eerste keer om de knipperlamp uit te zetten en de 2e keer om de knipperlicht de juiste richting aan te laten geven. Wennen dus.
Zijstandaard. Ook dit is een bijzondere. Waarschijnlijk door het ontwerp van de middenbok, die standaard op de Special zit, hebben ze "knop" voor de zijstandaard ver naar voren geplaatst, waardoor ik de eerste keer de versnellingspook in de eerste versnelling drukte ipv de zijstandaard naar buiten. Dit zit dus vlak bij elkaar. Ook dit is even wennen en door de koppeling in te houden als je de zijstandaard uitklapt kan er niets gebeuren.
Geluid naar de headset. Als je muziek wil afspelen naar je bluetooth headset en die via de Pan America wil bedienen, dan kan je je telefoon en je headset beide via bluetooth koppelen aan de Pan America. Deze herkend dat de muziek en dan kan je via de knoppen aan de rechterkant aan je stuur alles bedienen. Ook zie je in het scherm bij muziekspeler welke muziek op dat moment op staat. Echter de quark hier is dat het geluid ongeveer de helft aan volume is ten opzichte van rechtstreeks koppelen van de headset aan de telefoon. Hierdoor is het geluid best wel zacht als je op de snelweg rijdt en bijna onhoorbaar bij 130 km/u.
Ik hoop dat ze dit gaan herstellen bij de komende software update.
De HD app en de navigatie. Hier kom ik hieronder even op terug.
Features van de Pan America
Adaptive vering. De Pan America heeft met de Special uitvoering een Showa veer en demping systeem en daarmee is het op dit moment marktleider als het gaat om de instelmogelijkheden van de vering. De Pan America kent in de basis uitvoering 6 rijmodus, namelijk Sport, Road, Rain, Off-Road, Off-Road-Plus en 1 custom mode. De Special heeft daarbij nog 2 custom modus. Per rijmodus kan je de Pan America ook de voor en achtervering laten instellen. Van comfortabel via Sport naar off-Road Firm. En ook het motormanagement wordt met elke setting aangepast, zodat je in Rain modus niet de volledige 150 pk hebt, maar dat er maar 100 pk naar het achterwiel gaat.
Adaptive Ride Heigt. Dit is nieuwe voor de adventure motorfietsen en het zorgt er voor dat de Special enkele centimeters zakt wanneer de motor stil staat. Het is in de standaard rijmodus zo ingesteld dat je het niet merkt maar wel zo da als je rijdt de motor hoger staat dan wanneer de motor stil staat bij bijvoorbeeld een verkeerslicht of bij op en af stappen. Daar waar ik bij de BMW GS met mijn tenen op de grond kom, sta ik met de PanAm met beide voeten plat op de grond. Terwijl met rijden ik op de PanAm ook net met mn tenen op de grond kom. Prachtig systeem dus.
Max Revolution 1250. Het motorblok dus. Watergekoeld, maar nog steeds een dikke v-twin. En dat levert voor een standaard Harley-Davidson het geweldige vermogen van 150 pk. Die 150 paardenkrachten gaan via een ketting naar het achterwiel. Dat is even wennen, in plaats van een onderhoudsvrije riem, nu dus een ketting die het lekker vindt om na elke rit even een smeerbeurtje te krijgen.
Maar het rijdt snort en trekt mega soepel. Al wil het wel dat je een beetje toeren laat draaien, het is geen plof-plof motorblokje. Ook geeft het wel wat warmte af als je langzaam rijdt of stilstaat. Maar goed de motor is om te rijden en niet om stil te staan.
Versnellingen. De zes versnellingen laten zich goed en snel kiezen. Het wisselen gaat ook goed met een koppelingshandel die heel soepel te bedienden is. Schakelen zonder koppeling is ook goed mogelijk zonder dat het pijn doet aan je oren. Ik heb wel een paar keer gehad dat ik bij snel weg rijden even in z'n neutraal zal, dus van 1 richting de 2. Maar dan weer een tikje en het is doortrekken in z'n tweede verzet.
Uit de wind. Nu heb ik er nog niet mee in de regen gereden, maar uit de wind zit je toch redelijk snel. Niet alleen door het schermpje aan de voorkant, maar ook de slimme kuip aan de voorkant, waar de wind slim om je heen wordt gebogen. Ook door de kuipdelen aan beide zijkanten gaat de rijwind om je heen. Weet nog niet hoe de achter passagier dit voelt, daar heb ik net even te kort voor gereden.
Koplamp en adaptieve verlichting. Oh dit is ook wel gaaf hoor. Al heb ik nog niet echt in het donker gereden, maar boven de normale verlichtingsbalk zit een adaptieve verlichting die gaat branden op het moment dat je een bocht wil indraaien en hierdoor wordt de bocht verlicht. In 3 standen gaat die verlichting aan en geeft extra licht in de donkere kant waarin je wil rijden. Slim bekeken en bedacht voor de motorfiets.
Everything is a road
De HD app en navigatie. Hier zou ik dus nog even op terug komen. Elke motorfiets fabrikant heeft op dit moment een eigen app waarmee je kan communiceren met de motorfiets. In het geval van de HD Pan America kan je zoals ik hierboven schreef de muziek streamen naar je koptelefoon via bluetooth en dan bedienen via de knoppen op het stuur van de Pan America. De andere feature van HD is navigatie streamen naar het grote 6,8 inch TFT scherm. In de HD app, die je dus moet laden op je telefoon, kan je dan een route kiezen of zelfs maken en dan op rijden drukken. De kaart met route en de instructies worden dan naar het scherm gestuurd. Op het scherm zijn er 2 plekken waar dit dan zichtbaar wordt, de eerste is in het rijscherm met de widgets, de plek kan je dan zelf kiezen. Of in het navigatie scherm.
Quarks: Tja die zijn er wel. Als je een route hebt ingeladen dan wordt het een track, dus niet een route via gemaakte punten. Je kan dus niet in de navigatie zien of je bij een vooraf geplot punt bent. Het andere nadeel is dat op het moment dat je afwijkt van de track/route de app op de telefoon wel de instructies aanpast, maar in je scherm de oude route blijft en je dus niet zie hoe de app je wil sturen. Dat is een lastige. Ook gebeurt het nog al regelmatig dat de kaart met de wegen weg valt, dan heb je alleen de streep van de track/route en weet je niet helemaal goed welke afslag je moet hebben, zeker in een drukke omgeving met veel zijstraten is dit heel lastig.
Ook kan je niet in de HD app opgeven dat je de route tussen 2 punten bijvoorbeeld de snelweg wil vermijden, maar tussen 2 andere punten juist de snelweg wil nemen. Ook zijn geen opties beschikbaar voor scenic, kronkellen en dergelijke mooie routes.
Een ander punt wat zeker niet oke is, is als je gestopt bent, tankstop of koffiestop, en je de route weer wil vervolgen dat je dan alles opnieuw moet opstarten en dat je dan waypoints moet skippen tot het moment waar je dan bent. Niet handig.
De kaart met de teksten van de straten en of plaatsnamen blijft niet horizontaal leesbaar maar blijft zoals het op een noord-zuid kaart staat vermeld. Vreemd, zeker als je meer uitzoemt en dus plaatsnamen zichtbaar worden.
Verbruik van de Pan America
Ik heb nog maar 1600 kilometer gereden met de PanAm, maar de voorlopige cijfers laten een zuinige motor zien. Een gemiddeld verbruik van 1:18 en als ik netjes aan de snelheden hou en rustig weg rij (want het blok nodigt wel uit om de rechter hand te gebruiken) dan denk ik dat 1:20 gewoon haalbaar is. En dat betekent dat je met de 21 liter tank ruim de 430 kilometer kan halen voordat je stil staat en een wegenwacht moet bellen.
Verwachting en conclusie
De Pan America voldoet vooralsnog boven verwachting. De looks in het echt zijn nog mooier dan die op de plaatjes en foto's. Ja het design is echt anders, zoals Harley het zelf zegt "Different by Design". En ja daar moet je van houden, maar hoe langer je kijkt hoe vaker je de motor ziet, hoe mooier het in het geheel staat. Ook met de spaakwielen en in mijn geval met de grijs metallic kleur.
Verder is de performance en de zit echt geweldig. En kan ik er in elk geval vele kilometers achterelkaar mee rijden.
