Ik volg mijn route over de zandpaden. Ik heb net een heerlijke rit gereden van Nijkerk, via Garderen naar Hoog Soeren en zo door naar Otterlo. Daar rij ik via verschillende onverharde wegen de Beekdalseweg in Otterlo op. En daar ging het even mis.
De weg lijkt goed begaanbaar. Na 50 meter rij ik over een zandweg wat veranderd is in een blubberweg met diepe sporen. En hier maak ik een paar fouten. Ten eerste blijf ik zitten op de motor, dan heb ik eigenlijk een te lagen snelheid en kijk ik ook nog eens waar mijn voorwiel zich een weg baant door de blubber in het toch wel diepe spoor. Mijn voorwiel raakt de zijkant van het spoor, ik corrigeer iets te veel en voordat ik het weet slingert de BMW mij van de motor en draait zelf ook nog eens 180 graden. Een crash, mijn eerste op de BMW en de eerste tijdens het offroad rijden.
Ik sta snel weer op, klop even het zand van mijn broek en arm en zet de motor weer recht op. Ook daar klop ik het zand en modder van de motor. Mijn linker spiegel moet ik even herstellen, die had een rare draai gemaakt. Er lopen een paar wandelaars langs en vragen of alles goed is, natuurlijk is alles oke. Nadat de spiegel weer vast zit, stap ik op, draai de motor weer het zandpad op en rij iets voorzichter weer verder.
Rechtop staan bij offroad rijden behoed je voor crashes
De manier waarop ik nu met de BMW GS door de Veluwe rij, laat me op stukken komen waar ik normaal gesproken niet zou komen. Van Nijkerk rij ik door de bossen naar Putten. Wederom rij ik over onverhande wegen en geniet van dit stuk van Nederland. De weg naar Speuld gaat dwars door de bossen langs het gehucht Drie. Via Garderen rij ik richting Hoog Soeren, voornamelijk via verharde wegen, maar dat maakt de omgeving niet minder mooi.
Ik zoek weer een nieuwe route via onverharde wegen zo rij ik via Kootwijk verder richting het zuidwesten. Bij Lunteren doe ik even een stopje. Ik had me voorbereid met een zelf meegebrachte lunch, dacht ik. Dus wel een brander, een extra gastankje, een blik soep, beker om het in te doen, dus compleet dacht ik. Helaas geen vuur om de brander aan te steken en ook geen lepel. Dan maar het meegebrachte broodje eten.
ik vervolg mijn weg over het zandpad. Echt offroad rijden hier. Staan op de steps, sturen over het zand, de kuilen en stenen ontwijken. Door het bos bij Wekerom. Met het gevoel dat je elk moment de wolf kan zien die hier enkele dagen geleden gesignaleerd is.
Dan rij ik naar Otterlo, draai van de verharde weg, de Apeldoornsweg, de onverharde weg op, de Beekdalseweg. De eerste meters zijn redelijk goed begaanbaar. Verderop zie ik de wielsporen, het modder, stukken met water in de wielsporen. Ik minder snelheid, maak daarbij de fout door te gaan zitten in plaats van te blijven staan. En voordat ik het eigenlijk in de gaten heb, lig ik op de grond, heeft de motor een draai gemaakt en ligt ook die op de grond.
Een kwartiertje later zit ik alweer op de motor en rij verder. Bij Driesprong kies ik voor een onverharde weg, parallel aan de Hessenweg, met aan het begin nog netjes een snelheidsbord van 60. Het zandpad wordt na enkele kilometers een graspad met een karrenspoor. Het regenwater van afgelopen dagen is hier niet echt weggetrokken door de kleibodem en laat een mega blubberweg voor me zien. Inmiddels was ik ook een stel meiden met een paard voorbij gereden die mij maar raar aankeken. En 500 meter verder snapte ik waarom.
Het spoor waar wellicht vroeger gewoon auto's overheen konden rijden, was nu niet meer dan een karrenspoor door gras en blubber. Ik ploeter met de BMW op gewone standaard banden verder, maak af en toe een rare glijbeweging en kom na een dikke 20 minuten bij de bocht van deze "weg". Hier wordt het gewoon gras, waar de motor wat meer grip heeft. Aan het einde van deze weg sla ik rechts af de Hessenweg op. Nou is de Hessenweg voor mij niet onbekend, want mijn oom heeft een camping op de Boslaan in Lunteren en de Hessenweg kruist de Boslaan. Zowel de Boslaan als de Hessenweg zijn onverharde wegen. Ik ga staan op de motor, standje ofroad dus, ontwijk de gaten en kuilen in de weg en rij door het afgesloten stuk verder richting de Goudsberg. Bij het restaurant, tegenover het middelpunt van Nederland, heeft de uitbater een take-away tent neergezet voor soep. Ik zet de motor snel aan de zijkant, helm af, handschoenen uit en hop aan de snert.
Na het rondje door de Meeluntersche Beek rij ik naar Lunteren. Dit was het laatste stukje offroad voor vandaag. Ik bel moeders om te vragen of ze de ketel met water op het vuur kan zetten voor een bakkie thee.
Tijdens de regenbui zit ik lekker binnen aan de thee, vertel mijn capriolen op de motor van eerder die dag en rij aan het einde van de middag via de snelweg weer richting huis.
215 kilometer gecombineerd offroad en verhard gereden
Totaal 375 kilometer gereden, stukje snelweg heen naar Nijkerk, de verschillende routes onverhard en verhard naar Bennekom en daarna weer snelweg naar Bergen. Het was een lekker dagje Veluwe.
Foto's van de trip over de Veluwe