Vanmiddag om 4 uur is het foto moment gepland met de Ride 2 Eat groep. We hebben afgesproken bij het standbeeld van graaf Giuseppe Barbaroux, maar tot die tijd heb ik dus alle tijd voor een rit.
En die rit gaat naar Isolo in Frankrijk. Gewoon het punt op de grens Italië en Frankrijk opnemen in Calimoto, hierna de route gestart met stand kronkelwegen en dan kom je op de prachtigste plekken.
Maar even beginnen bij het begin. Het is nog net geen 8 uur en donker als ik op de Pan America stap. Ik rij Cuneo uit richting het westen als de zon opkomt. Op dat moment verschijnt er voor mij een spectaculair kleuren spel van de zon en de herfst kleuren. Een dauw natte grond, goud gele kleuren tussen groen en bruin in de bossen, bomen en struiken en een zwarte asfalt weg die voor mij uit slingert. Dit is geweldig.
Een half uurtje later rij ik door een gehucht met een paar huizen. Wederom een foto momentje. En op dat moment loopt een karakteristieke Italiaanse man op me af en brabbelt in zijn mooiste zangerige Italiaans over de muurschilderingen op zijn huis. Dat hij die gemaakt heeft en dat hij heel trots is dat ik daar een foto van maak. Geweldig.
Vervolgens rij ik verder en sla direct links af een bergweggetje in. Parallel aan de SS21 rij ik door een prachtig herfst landschap, een levend schilderij waar ik even onderdeel van mag zijn. Deze weg komt uit op de SP337. Ook deze weg loopt parallel aan de SS21 en is gewoon nog mooier dan de vorige.
De zon komt heel mooi op, de lucht is strak blauw en de maan staat er ook nog. Ik draai vanaf de SS21 de SP255 de bergen in. Dit is de weg naar Col de la Lombarde, op de grens van Italië en Frankrijk en dus de weg naar Isolo in Frankrijk. Het is echt heel koud en ben blij dat ik mijn verwarmde vest aan heb en dat deze ook aan staat. Op de top, 2350 meter, een foto momentje. Ook een Fransman op een KTM maakt hier een foto, hij is ook bezig met een rondrit door de bergen. Ik rij weer verder, richting het skigebied Isolo. Grappig om te zien dat onderaan de pas nog een houten douane huisje staat. Ik rij nog even door Isolo 2000 in de hoop een koffie plek te vinden, maar helaas. Dus terug de pas op en weer naar Italië. Ik rij weer de pas over en kijk nog even in mijn spiegels naar de top achter me. En dan zie ik de steenbok weer staan. Dus terug naar de pas. Hier pak ik het geitenpad of eigenlijk steenbok pad naar het standbeeld op de berg. Hier sta ik op 2392 meter hoogte en maak een mooie foto. Hierna daal ik weer af, volgens dezelfde prachtige weg, krijg wederom prachtige kleuren pallets voorgeschoteld en rij zo weer terug naar Cuneo.
In het hotel kom ik Giel tegen en net op het moment dat we de stad in willen rijden komt Marc aan gereden. Met z'n drieën rijden we alvast de stad in, naar het plein van de graaf. En om half 2 plaatsen we onszelf op een terrasje met uitzicht op de motoren en natuurlijk het plein. Gaaf om 2 Pan America's en een GS op het pleintje te zien. Al snel komen de andere IBA leden ook aangereden en met een drankje komen de verhalen vanzelf.
Om 4 uur scherp maken we de groepsfoto bij het beeld van de graaf. En dan stappen we allemaal weer op de motor en rijden naar het hotel. Hier pakken we een biertje en delen onze avonturen en verhalen. Om half 8, Italiaanse tijden, kunnen gaan genieten van het avondeten. De mannen van de keuken hebben er mooi werk van gemaakt en iedereen geniet van de lokale gerechten.
Aansluitend pakken we nog een biertje in de lobby bij de bar. Ik maak het niet al te laat en om 11 uur lig ik plat.
Giuseppe Barbaroux, geboren 1772 in Turijn, was een advocaat en later ambassadeur in Rome. Zijn grootste verdienste was het laten verkrijgen van een bisdom zetel in Cuneo en de hervorming van het civiele recht en de toenadering van de Paus en de Saoye. De opdracht die hij kreeg om een handelscode aan te passen en daarmee ook het plan om diverse voorrechten van bestaande adel aan te pakken werd hem niet in dank afgenomen.
In 1842 heeft hij al zijn taken neergelegd en in 1843, een jaar later, pleegde hij zelfmoord door uit het raam van zijn huis in Turijn te springen. Hoe hij de titel graaf heeft gekregen verteld het verhaal niet.
Foto gallery
