Voor het rijden van de 500 Miles in Parma Italie, zal ik natuurlijk ook naar Parma moeten gaan. Deze blog gaat over de heenreis.
Donderdag ga ik al heen rijden, gewoon snelweg richting Zwitserland. Onderweg nog wel naar de Harley-Davidson Rhein-Neckar dealer in Ruchhein nabij Mannheim. Hierna nog even een klein stukje door Liechtenstein. In Chur een hotelletje gevonden voor weinig en na een hapje eten met een biertje de nachtrust gepakt.
De volgende dag direct de bergwegen op. Helaas begon het met regen, daarom niet echt kunnen genieten van dit stuk. Maar wel lekker de hoogte in en bij Parpan al in de sneeuw gestaan. Met regen en sneeuw (zowel vanuit de lucht als op de weg) de Julierpass (2284 meter hoog) gereden. Ook de afdaling van de Maloja Pass (passo del Maloja) was mooi, al is de pass omhoog mooier en echt werken. In het Italiaanse bergdorpje Bando ben ik even de weg afgegaan voor een ontbijtje. Het is pas half 10 als ik een croissant met een verse espresso neem. De espresso krijg ik van de vriendelijke vrouw in het kleine winkeltje gratis, omdat ik met de motor toch de regen trotseer.
Ik rij de SS36 verder naar het zuiden, er volgen enkele tunnels, maar na de 4e word ik samen met het andere verkeer van de weg geleid naar het rechterdeel van het Como meer. In Villatico begint er een echt Italiaans verkeersinfarct te ontstaan. Ik rij met mijn motor langs grote vrachtwagens, bussen, campers, auto’s met caravan maar ook Italianen in gewone auto’s. Het staat gewoon stil op deze giga kronkelweg naar beneden. In het dorpje staat het echt stil, politie staat erbij. Ik rij verder langs de stilstaande vrachtwagens, neem bij de splitsing de weg naar links, op de SP72, de weg langs het meer. Waar het kan rij ik langs de file, aan de andere kant, mij tegemoetkomend verkeer staat ook stil. Het moet allemaal de tunnel ontwijken, naar wat ik later hoor, doordat de tunnel gedeeltelijk ingestort is. Ook op de SP72 zijn wegverzakkingen geweest, waardoor beide verkeersstromen maar over 1 rijstrook kunnen, geregeld door verkeerslichten.
Bij Olcio is het ook droog geworden en kan mijn regenjas de zijkoffer in. Ik rij verder richting het zuiden. Ik kijk nog even bij Monza of de HD dealer open is, maar ik zit weer in siësta tijd, dus is de toko gesloten. Bij Lodi pak ik de snelweg richting Parma, anders wordt het echt te laat. Om 17.00 rij ik de snelweg af en draai twee keer om het hotel te bereiken. Tijd voor een biertje, maar ook de hereniging met vrienden.
’s Avonds is er een klein feestje in het hotel voor de 500 miles rijders. Hier is ook Henri, de enige andere Nederlander, bij aanwezig. De risotto laat ik me goed smaken. Om rond 10 uur best wel moe mijn kamer op te zoeken en al vrij snel val ik in een diepe slaap.
Foto overzicht
