Mijn vakantie van 2 weken is al begonnen op de vrijdag en dit weekend rij ik de Swiss500. Ik heb afgesproken met Giel in Dietikon, dus maar beginnen met dat stukje.

Ik ben al een stuk onderweg als ik zie dat mijn Garmin op mijn Pan America niet oplaadt. Ruk! Wat alleen lastiger is, is omdat ik denk dat de batterij van de Garmin XT totaal leeg gemaakt is, het scherm niet feller wil dan 40%, ook al heb met een extern kabeltje de voeding aangesloten. Dat is voornamelijk lastig als het wat donkerder wordt.

Met een beetje vlieg en stoei werk bereik ik Dietikon in Zwitserland. De Het hotel wat ik op advies van Giel ook geboekt had, was inmiddels digital-only geworden. Dus boeken via internet, betalen en dan krijg je een code, Dan moet je de boeking op een computer in de lobby verder afmaken, kan je een sleutel programmeren en kan je naar de kamer. Bij mij ging dat niet helemaal soepel, de 2 computers in de lobby had ik al vrij snel over de zeik en daarom moest ik dus even bellen om mijn key-card geprogrammeerd te krijgen.

Giel was er al. Dus even bijkletsen en daarna naar het nabij gelegen winkelcentrum voor een biertje. Het was ook een beetje gaan spetteren, niet dramatisch en de voorspelling voor de zaterdag en zondag zagen er in elk geval wel goed uit.
Ook even gekeken naar de spanning voor de Garmin. In een licht-moment bedenk ik dat het ook wel eens de zekering zou kunnen zijn. Die vervangen en bam spanning op de Garmin. Probleem opgelost.
Na het biertje gaan we opzoek naar een restaurant. Klein stukje wandelen en vinden een goede plek met terras. Dus buiten vlees met friet. En een biertje.

Zaterdag ochtend maken we ons klaar voor de Swiss500. Na een espresso in de lobby maak ik de Pan gereed voor de trip, ketting in het vet, routerol gemonteerd, lampje voor de routerol bevestigd en alles even getest. Samen met Giel nog een espresso en dan beide op onze Pan America naar de voormalige Harley-Davidson dealer, inmiddels Motorcycle-Heaven Bächli  genoemd. Peter was natuurlijk al de zaken aan het regelen voor zijn 500miles. Ook kom ik daar Wilco tegen uit Nederland, zijn eerste 500 en samen met 2 maatjes gaan zij deze uitdaging ook aan. Verder nog meer bekenden. En na het inschrijven rijden we de proloog naar het sportcentrum waar zeker 250 motorrijders zich gaan verzamelen voor deze 2023 editie van de Swiss500Miles.

De Proloog was al lekker puzzelen. Dat belooft veel goeds. Van Wilco hoor ik dat hij al verdwaald was. Het is echt snoei heet en we moeten echt nog wachten tot 3 uur s'middags. 
Om 15.15 is de start en we zitten in 1e groep, al was dat niet helemaal mijn planning, maar helemaal oke. We rijden een paar keer echt fout en rijden een geweldige route door de Zwitserse Alpen. Het tempo is hoog, onze planning is goed al heeft Giel wel een paar keer behoorlijke moeite in de nacht. We zitten in de eerste groep die aankomt bij de finish. Giel had het niet alleen moeilijk in de nacht maar verder ook, waarschijnlijk toch iets verkeerds gegeten waardoor de maag en darmen een beetje van slag waren.
Hier is wederom een groot lunchbuffet en ook even napraten met andere rijders. Dan terug naar het hotel. Helaas moest ik wachten tot 1 uur voordat ik mijn sleutel kon krijgen, maar daarna toch echt even slapen.

Ik zie Giel weer rond 5 uur. We lopen de motoren nog even na en zien dat de ketting van de Pan van Giel weer strakker moet. Hij had al een probleem op de heenweg, dat zijn ketting er afgeschoten was maar met het juiste gereedschap kon hij en de ketting er weer omleggen en bij stellen. Nu dus ook weer bijstellen en ik zie dat zijn linkerkant van de motor ook behoorlijk oranje is, van het stof van de geplofte rubbers van de ketting, hetzelfde wat ik heb gehad op mijn trip naar Portugal vorig jaar.

Om half 7 begint het weer wat licht te regenen. Het restaurant waar we vrijdag waren was gesloten dus dan maar naar de plek waar we vrijdag een biertje hadden gedronken. Na een lekkere burger was het tijd voor ons om terug te keren naar het hotel en de slaap verder op te pakken.
Morgen gaat de vakantie verder met de trip naar Athene


 

MichielsHarley

de Harley rijder