Werken en rijden in Spanje. Een lekkere combinatie.

Na de enerverende heenweg heb ik toch goed geslapen. Het hotel is goedkoop, 20 euro per nacht. De kamer is niet groot, het werktafeltje wat ik heb ingericht voor mn 2 laptops is smal, maar voldoet. De espresso en croissant laten me goed smaken in het ochtend zonnetje hier in het noorden van Spanje.
Werken dus. De laptop verbindt me via het wifi-netwerk aan het netwerk van de bank en zo kan ik gewoon werken, alsof ik thuis ben.

  

's Middags na mn werkdag start ik de motor. Toch wel spannend. Zal de ketting het houden? Hebben de tandwielen een beschadiging gehad? het houdt me even bezig, ik voel wel wat trillingen, maar de motor rijdt stabiel. Ik blijf in de buurt, rij het stukje op de zogenaamde doorgaande weg, dus geen snelweg. De 100 km/u gaat goed. Ik pak een slinger weg en stuur door de bochten die voor me komen. Ik probeer toch een stukje gravelweg, even offroad, maar wel voorzichtig. Via een stuk gras zet ik de Pan America boven op een heuvel. Yes, dit gaat goed. Na een uurtje rijden zet ik de motor weer bij het hotel. Tijd om wat te eten in het grote restaurant, al ga ik niet in het restaurant gedeelte zitten, maar gewoon in het voorgedeelte. Het eten is goedkoop en ook wel oke.

Donderdag is weer een werkdag, maar 's middags pak ik weer de motor. Ik zit niet zo heel ver van de Portugese grens, dus een rondje door Portugal leek me wel een goed idee. De omgeving leek in eerste instantie saai, zo met de heuvels en redelijk eentonige kleuren. Maar als ik er dan zo doorheen rij, is het toch wel mooi. Ik rij de grens over van Spanje naar Portugal. Een bord en een steen, foto momentje dus. 
De begroeiing is laag, maar ik zie ook dat hier stukken behoorlijk geraakt zijn door branden. Zwarte stroken en velden zie ik onderweg. Ik rijd via een andere weg terug naar Spanje. Het was een leuk rondje en de motor houdt zicht goed, en dat is echt het belangrijkste.

  

Vrijdag. Ik had van een vriend doorgekregen dat hij vlak in de buurt opgegroeid was, een klein Spaans dorpje met een kerk en zo. Dus route gepland om een rondje die kant op te rijden.
De thermometer geeft nog steeds een dikke 25 graden aan, maar al rijdend op de motor is het goed uit te houden. En zo rij ik door kleine Spaanse dorpjes. Hier is wel iets meer kleur, maar het blijft grauw en grijs in dit gedeelte van Spanje. Het is de provincie Ourense waar ik doorheen rij. Het plaatsje van de vriend is Xunqueira de Ambía, dat lijkt bijna Chinees, maar dus een leuk Spaans dorpje. Wel apart zijn de speciale bouwwerkjes voor de huizen. Dit blijkt dus om mais en graan te drogen, vandaar dat het wat hoger staat en ook spijlen om de wind door te laten.

De kleuren in de natuur zijn hier echt prachtig. Groen wisselt zich af met geel, bruin en ook geel en paars. Over de heuvels zie je de kleuren gewoon bewegen.
En toen ik verder doorreed en meer het berggedeelte in, werd het kleurenpallet op de zijkant van de bergen en rotsen uitgesmeerd.

Noord Spanje is prachtig stuk ruw natuur en mooi ontdekken op de motor.

Ik slinger door de kloven in dit gedeelte van gebergte rondom de Arrota de Arriba en rij al een stukje over de OU-636 als ik in een bocht en een schaduw plek zie, maar ook 2 rare pilaren die rechtop staan. Bij de brug over de Bibei rivier, waar ook een waterstroom energie centrale staat, zijn de overblijfselen van de eeuwen oude Romeinse weg te zien. Deze 2 pilaren, eentje uit 79-81 na Christus en 114-119 na Christus, laten de Via Nova of VIA XVIII zien. Deze weg loopt tussen Bracara Augusta en Asturica Augusta en zou 210 mijl lang zijn. Zichtbaar in deze bocht is ook de Romeinse boogbrug. Deze brug stamt uit 110 na Christus en is een van de speciale bruggen in Galicië. 



Het blijft prachtig rijden hier en ik geniet enorm. Dit is echt epic-rijden.
Het laatste stuk terug naar mijn tijdelijke verblijf is ook genieten, de bossen zijn niet groot en hoog, maar het geeft dan wel weer een beetje schaduw, want de temperatuur is hier rond 4 uur 's middags nog steeds boven de 25 graden.