Het is weer tijd voor onze jaarlijkse Engeland trip. Na 2 jaar van afwezigheid staat dus deze komende dagen nu echt Wales op de planning.

Het is dinsdag 19 april en we rijden vanuit Heemskerk, het verzamelpunt, naar Hoek van Holland. Omdat de boot pas laat vertrekt, heb ik een plek voor ons vieren gereserveerd in Uluwatu, een strandtent in het nieuwe gedeelte aan de kustlijn.
Voordat we kunnen boarden moeten we nog even in rij staan wachten, met name voor de douane. Hierna rijden we boot op, sjorren onze motoren vast, zoeken de hut op en rennen naar de lounge bar voor een biertje.

De overtocht is vrij soepel gegaan en om 8 uur 's morgens rijden we dan ook de boot af en Engeland in. Onze route gaat kronkelend naar het westen. Ik had mijn navigatie op iets te veel kronkelen gezet, maar dat mocht de pret zeker niet drukken want we rijden op leuke wegen en komen door leuke dorpen.
Een lunch stop doen we vlakbij Milton Keynes in een Inn die "The Red Lion" heette, die naam zouden we deze trip vaker tegen komen.
In Cheltenham bezoeken we een Harley-Davidson dealer. Wel grappig want hier zie ik ook voor het eerst live de HD One elektrische fiets. Mooi maar toch echt wel duur.



Onze eerste overnachting is in Wales, in het plaatsje Llangattock, in de Dragon Inn. Ik had de suite geboekt, 2 kamers, ruime badkamer en een keukentje. We eten echter gewoon in de Dragon Inn. Achter de Inn staat nog een leuke gevechtstoren uit de riddertijd en het laatste overblijfsel van Crickhowell Castle, ook bekend als Alisby's castle. Het kasteel was gebouwd in 1112 en verwoest in 1172. In 1272 werd het weer opnieuw opgebouwd, totdat het ergens in 1600 nog een keer vewoest werd, waarna deze toren nog een zichtbaar overblijfsel bleef staan.



In 1966 was er een grote kolenmijn ramp in het plaatsje Pantglas. Ik had het monument in de route opgenomen, maar het viel eigenlijk, zeker voor Engelse termen, zeer tegen. Maar toch even de benen gestrekt, rondje gelopen, foto gemaakt en weer verder gereden.

In Cardiff bezoeken we ook de Harley-Davidson dealer. Een grote en ruime zaak, maar echt gastvrij waren zou nou ook weer niet. Dus snel weer op de motor en doorgereden. In de Nicholls Arms in Coytrahen doen we onze lunch. Waarna we in Swansea ook de Harley-Davidson dealer binnenstappen.

Wales is toch ook wel het land van de kastelen en ruïnes. En zo zie ik onderweg de overblijfselen van een kasteel, aan de waterkant bij Carmarthen. Laugharne Castle of Castle Talacharn (de laatste is de Wales naam) is een prachtig gebouw op een leuk stukje grond. Toen wij er stonden was het laag water, dus lagen de bootjes in de kribben op de grond ipv te dobberen in het water. 



We overnachten de 2e nacht in Haverfordwest, in hotel Mariners. We wilden eigenlijk in het dorpje iets gaan eten, dus rondje gelopen, gekeken naar restaurantjes, maar toch uitgekomen bij het hotel zelf en dat was zeker geen verkeerde keuze. Ik had een lokaal gerecht met lamsbout en die liet ik mij bijzonder goed smaken.

Het is vrijdag 22 april en we gaan nu diep Pembrokshire in. De provincie binnen Wales waar ze nog gewoon verstaanbaar Engels praten in plaats van Wales. We rijden een stuk langs de kust richting St David's. In de zomer zal het hier goed druk zijn, zoals ook te zien is in het aantal grote kampeerplaatsen. Bij Whitesands stappen we even van de motor af en lopen over een stukje strand.
De volgende stop is Blue Lagoon. Dit is echter iets anders dan het tropische beeld wat ik had zoals de film die voorstelt. Een kiezelstrand, omhoog rijzende rotsen en een koud windje maken dit strand in Wales toch bijzonder. Hoog op de rotsen is nog een oude vuurtoren te zien. Letterlijk een vuurtoren, want vroeger zou in deze toren een vuur brand gehouden worden om zo de boten op deze Atlantische Oceaan water te waarschuwen voor de kust.



We rijden verder, richting Trefin om vervolgens de Menhirs bij Carreg Samson te bezoeken. Een beetje hunnebedden kijken, maar dan in Wales. Deze staan op een terrein van een boerderij. Wij rijden echter onze dikke Harley's gewoon het grasveld op, parkeren deze strategisch voor de stenen partij en maken verschillende fotos'.

In Goodwick rijden we naar een iets hoger gelegen punt. Het geeft een mooi uitzicht op de haven, de zee en de zeeingang. Hier zou eigenlijk ook iets van een Menhir moeten liggen of staan, maar die hebben we niet gezien. 
We onderbreken onze trip voor een koffie in newport om vervolgens door te rijden naar een andere menhir. Pentre Ifan heet deze verzameling. Hier konden we helaas niet met de motor bijkomen, dus moesten we een stukje wandelen. Deze Pentre Ifan ligt op een prachtige plek. Iets verder zagen we nog een stukje van "Iron Age Village" liggen, maar dat hadden ze omgetoverd in een pretpark achtige omgeving, dus niet gestopt en doorgereden.

In Cardigen doen we een lunch stop. Prachtig hoe hier de gebouwen en architectuur is. Echt Wales.



We overnachten in de Horn & Trumpet. Een echte kroeg met wat kamers op de 1e etage.
We arriveren hier rond 6 uur 's avonds en het is binnen stamp vol en mega gezellig. Peter onderhandeld over de parkeerplek voor onze motoren. Direct naast de Horn & Trumpet is namelijk een parkeerruimte, maar deze hoort niet bij de kroeg, maar de mensen zijn wel weer bekenden van de eigenaresse van de Inn. Goed geregeld dus om daar de motoren te laten staan.
We kunnen niet eten in de Horn & Trumpet, dus gaan we opzoek naar een restaurant en die vinden we met de naam The Little Pack Horse. Geweldig die namen. De mixed gril is, laten we zeggen, bijzonder, veel.
Terug in de Horn is het volk iets jonger geworden, of te wel de oudjes zijn naar huis en de jongeren komen nu binnen. Door een miscommunicatie had ik wel afgesproken met Philip van IBA UK, maar even niet op deze plek. Maar goed voor een IBA rijder is dat weer niet zo heel erg om een uurtje terug te rijden. Om 10 uur hebben we nog even een leuke tijd. Hierna nog een afzakkertje in de vorm van een Whiskey met Peter en dan toch maar richting onze kamer.



Het is zaterdag en we zoeken een plek voor een ontbijt. Dat wordt even moeilijk, dus dan toch met met de motor de route vervolgen en een uurtje later stoppen we bij een koffietentje en bestellen naast de koffie nog een broodje. 
Op de borden zie ik weer Milton Keynes staan. De link met het Red Bull team van Max Verstappen is snel gemaakt, dus zoek ik in mijn navigatie het juiste adres. Bij de poort zie ik een bordje staan dat het bezoekerscentrum gesloten is vandaag, niet zo raar want het is race-weekend. Wij mogen echter wel met onze motoren doorrijden en protten onze fietsen voor de grote ruit waar achter de Red Bull racewagen van Max opgesteld staat. Al snel komt een bewaker aanrennen en roepen wat we zo snel als mogelijk daar weg moeten. Toch even snel een foto maken en tja dan maar weer doorrijden.
Ik zie Newmarket op de borden en weet dat daar een Harley-Davidson dealer zit. Echter heeft mijn navigatie in de Harley-Davidson Ultra nog het oude adres, dus nadat we een leuke tripje door de stad hebben gemaakt staan we bij een leeg pand. Snel even in de telefoon het juiste adres opgezocht en daar naartoe gereden. En tot onze verbazing was hier een leuk feestje aan de gang. Bandje buiten, snackwagen met broodjes hoddog en veel mensen. Ook binnen was het gezellig druk. Het broodje was iets te scherp voor mij en daardoor helaas niet zo lekker. 



Het laatste stukje naar Harwich doen we nog even via de snelweg. We zijn echter veel te vroeg. De veerboot zelf is er nog niet. En het begint ook best wel fris te worden. Het boarden zelf gaat ook op z'n Engels en best wel traag.

Zondag ochtend half 11 parkeer ik mijn Ultra na 1750 prachtige kilometers voldaan in de garage. Wat was dit weer een prachtige vakantie door het Groot Brittanië en met name Wales.