De Bohemia500, rondje door Tsjechië
Na een lange en natte rit van Noord Holland naar Pilsen in Tsjechië melden we ons bij de harley-Davidson dealer voor de pre-ride party. Natuurlijk even kennismaken met de organisator van deze 500 miles, een leuke Tsjech die de dealer als sales manager bestiert en samen met Peter uit Zwitserland deze Bohemia 500 miles heeft opgezet.
Als deelnemer van de 500 krijgen we een goulash soep en een biertje aangeboden, aansluitend eten we nog een worst die we zelf op een open vuur kunnen garen. Lekker dus, want we hadden na de 880 kilometer heenreis nog niet echt gegeten. Ook hadden we even tijd om een tshirt te kopen en even in de winkel rond te lopen.
Na een uurtje besluiten we om weer terug te rijden naar het hotel om daarna een restaurantje op te zoeken voor een biertje en wellicht iets te eten. In het centrum van Plzen (Pilsen in het Nederlands dus) vinden we een kroeg met op de 1e etage een eetgelegenheid. Het bord spareribs met 2 bier koste 9 euro, dat is dus lekker eten.
De volgende dag rijden we om 11 uur het terrein van de dealer weer op. De groep deelnemers is ongeveer 70 motoren groot, waarbij enkele een duo passagier hebben, waaronder het voor mij al bekende Italiaanse stel. Om 1 uur rijden we met een groepje van 10 Harley's onder begeleiding van de Iva, de Tsjech, een rondje in de buurt, waarbij hij af en toe behoorlijk uit zijn dak gaat naar Tsjechische mede weggebruikers. Maar we krijgen in deze rit een mooie indruk van dit gedeelte van de Bohemia.
Inmiddels hebben ons stempel boekje, tshirt en een blikje drinken al in ontvangst genomen. Om 3 uur is het openingspraatje van Iva en Jaroslav en krijgen we de beschrijving van de eerste rit uitgedeeld. De Zwitsers en enkele Tsjechen zijn als eerste weg en wij beginnen in de middenmoot. Het eerste stuk is een beetje lastig, dit in verband met de vele afslagen en af en toe moeilijk leesbare bordjes. In het buitengebied van Pilsen rijden we de eerste keer verkeerd, maar is de bedoelde route ook weer snel gevonden. Wat ons wel verbaasde is dat bij het checkpoint enkele rijders al aanwezig waren, die ons niet voorbij gereden waren.
Rond een uur of 7 reden we door het Bozidarské raselinistè gebergte bij de oost Duitse grens. Rondom Klínovec is een skigebied met oa een pas die een hoogte bereikte van 1172 meter, maar ook skiliften die je in Oostenrijk niet meer ziet staan, oud dus. Maar wat een mooi gebied is dit!
Tijdens de avondrit, waar we de zon onder zagen gaan, konden we genieten van ooievaars vliegend in de lucht, van kleine reetjes in een weiland en genoeg konijnen en andere kleine beesten die voor de motor uit renden of de weg overstaken. Maar ook prachtig om de zandwolk te zien die door een combine opgeblazen werd en waar doorheen moesten rijden.
De nachtrit door de bossen en gedeeltelijk de bergen is behoorlijk inspannend en helaas zien we van de omgeving niet veel, want je moet echt opletten op de weg waar je rijdt, en waar je naar toe moet. Een ander prachtig moment is de schemer en zonsopgang tussen 5 en half 6. We rijden op dat moment nog in de noordelijke bossen van de Bohemia.
Tussen Liberec en Jablonec rijden we nog een keer verkeerd, een afslag missen betekende ook nu weer dat we zeker 20 kilometer verkeerd hadden gereden. En na Jablonec missen we op de rotonde het bordje naar de volgende checkpoint, met als gevolg dat we 10 kilometer door Polen hebben gereden. Wel grappig dus, dat we in deze rit ook Polen hebben aangedaan.
We vervolgen onze route en hebben eigenlijk geen idee waar we precies rijden en dan zie je later op de kaart dat we dus iets boven Praag hebben gezeten. Dit gebied is een heel stuk vlakker en minder mooi als het noordelijke gedeelte van onze route.
Om half 1 rijden we onder de boog door van de finish lijn. Wat een leuke route was dit, zwaar en uitdagend, maar zeker leuk. We krijgen bij het restaurant nog iets te eten en drinken, ook daar waren we aan toe. Dit natuurlijk nadat we onze wel verdiende pin in ontvangst hebben genomen.
Hierna volgt nog een klein stukje terug naar het hotel. Tijd om even een uiltje te knappen en aansluitend opfrissen om daarna de stad weer in te gaan. We belanden op een gezellig terras, tussen wat gebouwen in en genieten van een super mals stukje vlees en een enkele koude biertjes. Op de terugweg lopend naar het hotel komen we nog een band tegen die lekkere rauwe muziek aan het produceren was.
Om 10 uur is het voor ons echt bedtijd om vervolgs de volgende dag om 8 uur weer op de motor te klimmen en de terugweg aan te vangen.
Helaas is het voor net iets na 6 uur klaar met de rit. Na het bedanken voor het gezelschap rijdt Maurice bij het tankstation in Amstelveen de snelweg op richting huis en ik wil daar achteraan rijden, maar na het opschakelen na de 2e versnelling houdt de aandrijving er mee op. Al snel heb ik de conclusie getrokken dat mijn belt gebroken is en dus plaats ik mijn Road king op de vluchtstrook van de A9 en bel de ANWB. Om half 8 's avonds wordt ik door de wegsleepdienst met motor en al netjes thuis gezet. Een beetje jammerlijk einde van een prachtig weekendje motorrijden.
Totale afstand gereden: 2832 kilometer
Totale tijd gereden: bijna 36 uur
Hoogste snelheid: 161 km/u (op een klein stukje Duitse snelweg vlakbij Emmerich)
Maximale hoogte: 1172 meter (Kínovec in het Bozidarské raselinist gebergte)
De foto serie:
