We gaan een dagje later op pad dan gepland, de motor aan-uit schakelaar van de nieuwe Harley Ultra is defect. Op dinsdag hield de Ultra er 4 maal mee op, de laatste stuiptrekking was op de A9 ter hoogte van het tankstation bij Amstelveen. Op de aanhang wagen terug naar de reparateur en aldaar de schakelaar los geknipt en kort gesloten. De v-twin van de Ultra kan dus nu alleen uitgezet worden door het contactslot om te draaien, dan is ook direct alle electriek uit, maar dat is dan weer minder erg.

Woensdag 17 juli

Afijn de rit begint dus op woensdag en we rijden het eerste stuk naar ''s Hertogenbosch via de snelweg. We nemen hier de pont over de Maas en we volgen de vooraf gemaakte route binnendoor naar het drielanden punt in Vaals, Limburg. Hier beklimmen we de uitkijktoren (totaal zitten we dan op 381 meter hoog) en genieten met z''n tweeën van het uitzicht.

Vanuit Vaals rijden we door de Ardennen de watervallen van Coo, dit is om gebouwd naar een pretpark van Plopsa, lang leve K3 ... We genieten samen van de ronddraaiende 8-baan en eten een vlaamse stoofschotel met frietjes.
Hierna rijden we naar Malmedy voor de overnachting. Een pracht van een route. Het is wel warm, maar al rijdend krijgen we voldoende verkoeling.
281 kilometer gereden.

Donderdag 18 juli

Malmedy laten we voor wat het is en rijden richting Saint Vith. Tijdens een koffie break hebben we contact met Gerard en Diana, oude vrienden die op een camping in ''de buurt'' staan. Ik maak een route naar Irrel waardoor we een prachtige route hebben naar de Duits-Luxemburgse grens.
Op de camping staat Gerard met de hond al te wachten en begeleidt ons naar hun verblijfplaats. Iloe maakt direct van de gelegenheid gebruik door het zwembad op te zoeken en even te gaan zwemmen. Ik praat bij met Gerard en Diana, er is veel gebeurt in de afgelopen jaren.
Iloe en ik hebben een slaapplaats geregeld in een kasteel in d''Urspelt en het lijkt Gerard en Diana leuk om met ons daarheen te rijden. De route stuurt ons over brede wegen en over bochtige bijna onverharde wegen door de Luxemburgse Ardennen. Het kasteel Chateau d''Urspelt in Clerveaux Luxemburg is echt prachtig, mooi wit en super sjiek. Na een koud drankje rijden Gerard en Diana weer op hun Harley Fat Bob terug naar Irrel en Iloe zoekt haar bubbelbad in het spa op. In de tussentijd geniet ik van een biertje op het terras.
''s Avonds gaan we op sjiek in het restaurant eten en genieten daar van een zeer lekker menu met voor mij Canard, eend dus. Tot en met het toetje is het smullen en snoepen. We genieten buiten nog van een drankje en dan is het tijd voor bed.
192 kilometer
Hoogste punt van de dag was 529 meter

Vrijdag 19 juli

We genieten nog even van het kasteel tijdens het ontbijt, maar dan is het tijd om afscheid te nemen van deze luxe en storten we ons weer in de opkomende hitte.
Ik stuur de Harley Ultra Classic richting Vianden. De dag hiervoor hebben we het kasteel vanaf de weg gezien en ik vond het een leuk idee om samen met Iloe dit echte oude ridder kasteel nog eens te bezoeken. Gedeeltelijk rijden we dezelfde dag als de dag ervoor, maar met deze wegen, bochten en omgeving is dat zeker niet erg.
Het kasteel is inmens groot en van buiten en ook binnen op bepaalde plekken gerestaureerd. We genieten van de kamers, het uitzicht en de vergezichten. Na de gehele tour is het tijd om weer verder te rijden en we kiezen de weg naar La Roche-en-Ardenne. Ik had al een hotel gezien op de weg naar de camping waar we de volgende dag martin zouden ontmoeten, dus dat was onze stop in La Roche. We boeken een kamer voor 2 nachten en laden onze spullen uit.
Dan is het tijd om La Roche zelf te verkennen en rijden met de Harley naar het dorp. Het is om 2 uur nog steeds schreeuwend warm, de thermometer bij een winkel geeft 41 graden aan! La Roch is een echt middelpunt in de Ardennen, veel wandelaars, fietsers en kanavaarders die het dorp met de kasteel-ruine bezoeken. De Ourthe loopt natuurlijk ook slingerend door La Roche waardoor een paradijs is voor kanovaarders.
168 kilometer gereden

Zaterdag 20 juli

We hebben ''s middags afgesproken met Erik, Ingeborg en Martin, het schoolvriendje van Iloe, dus ''s morgens hebben we nog alle tijd om naar de grotten van Han te rijden. We hebben een rondleiding door de grotten gekregen van 1,5 uur. Maar eerst werden we door een trein naar de ingang van de grot gebracht. De grotten van Han zijn ontstaan door erosie van het gesteente, maar ook door het druipen van de stenen, hierdoor is een mooie druipsteen grot ontstaan van vele miljoenen jaren oud.
Binnen in de grot is lekker koel, maar wel vochtig of eigenlijk nat. Het water wat van het plafond drupt, heeft een jaar er over gedaan om van de bomen en de bodemgrond door de aarde te sijpelen.
Een staligniet, die van de grond omhoog ''groeit'', groeit maar 2 cm per 100 jaar. Dit geldt ook voor een staligtiet, die van het plafond naar beneden groeit. Ongelofelijk als je dat zo zit en door de verlichting in de grot is het een spectaculair gezicht.

De terugweg naar La Roche was een avontuur opzich, we rijden over mooie boswegen, een stuk over een snelweg en ook over een onverhard zandpad langs een rivier. De blauwe Harley houdt zich kranig en veel mensen kijken verbaasd om als ze de Ultra langs horen rijden, hoofdzakelijk door de muziek, want de uitlaten maken een heel beschaafd bijna niet-Harley geluid.

''s Middags gaan we zoals afgesproken naar de camping van Martin. Erik en Ingeborg zijn met hun buggy de dag ervoor vanuit Nederland aangekomen, Martin was met zijn oom al een dag eerder op de camping. Iloe en Martin gingen direct samen de berg op om met het vele lij steen te spelen.
Met z''n tweeen hebben we gegeten in La Roche om daarna een plekje te zoeken op een grasveld tegenover het kasteel. Om 10 uur mochten we luisteren naar het verhaal van het spook van La Roche op het kasteel. Daar was niet veel aan, maar goed het wachten daarna was op het vuurwerk. Dit beloofde spektakel was inderdaad een spektakel. Vanuit het kasteel werden vele vuurpijlen op het ritme van de muziek de lucht in geschoten. Een prachtig schouwspel.
162 kilometer

Zondag 21 juli

Vandaag heb ik afgesproken met een collega die in de buurt een huis/boerderij heeft gekocht. De Garmin heeft voor ons weer een mooie route verzonnen en we rijden weer door het prachtigste Ardennen bos, nemen wonderschone bochten en genieten van de overweldigende omgevingen. In Rahier staan niet zo veel huizen, maar ik krijg het voor elkaar om om het verkeerde huis te wandelen. Door de eigenaresse wordt ik naar het juiste huis van Wim gewezen, iedereen kent natuurlijk de nieuwe Vlaming die in hun dorp is komen te wonen. Wim woont in een monumentaal pand uit 1552, waar de constructie van het leien dak een uniek gegeven is waarvan er maar 3 in geheel Ardennen nog over zijn. We krijgen een rondleiding door het huis en over zijn land wat een prachtig uitzicht heeft over het landschap.
Na een verkoelend drankje gaan we weer op pad.
Onderweg zie ik een bordje van een andere grot, de grotten van Remonchamps, vlakbij Han, en omdat het zo onwijs warm is, besluiten we om ook deze grotten te gaan bewonderen. De ingang ligt aan de straat kant en we zoeken direct de koelte van de eerste hal op. Beide geven toe dat deze druipsteen grotten mooier en spectaculairder zijn dan die van Han. We lopen door verschillende hallen waarbij het druipsteen mooi verlicht is, we klimmen via trappen omhoog en weer omlaag om zo uit te komen bij de rivier die door de berg stroomt. Als laatste mogen we in een bootje stappen om zo de rivier af te dobberen naar de uitgang. Een aanrader voor iedereen die hier in de buurt is.
Ook deze middag hebben we weer afgesproken met Erik, Ingeborg en Martin, dus rijden we rustig door de binnendoor wegen naar La Roche. We verkleden ons eerst in het hotel en rijden dan door naar de camping van Martin. Inmiddels hebben zij een nieuw plekje opgezocht, waarbij ze nu op een schiereilandje staan met het stroompje als afscheiding. Een gezellig kampementje zo.
Ons avond eten gaan we halen bij de Kebab zaak en eten deze op langs de Ourthe. De buggy voorop en wij op de Harley er achter aan. De kids springen nog even in het water en wij kletsen nog even bij. Als afsluiting doen we nog een kamvuur op de camping. Het werd een gezellige avond.
160 kilometer

Maandag 22 juli

We hebben goed geslapen, want we hadden vannacht een andere kamer in het hotel gekregen. Reden de andere was direct aan de weg gelegen en daarom nogal luidruchtig, daarbij was die kamer enorm heet. We pakken onze spullen weer in de motorkoffers, geweldig wat een ruimte deze Ultra heeft, en we rijden La Roch uit richting Luxemburg. We bezoeken Luxemburg stad, maar eigenlijk is het daar veel te warm voor en zo''n mooie stad is het nou ook weer niet. Na een kleine lunch rijden we de stad uit richting het noorden en richting de Duitse grens.
Bij Marnach rijden we de Duitse grens over en krijgen onze eerste spetters regen. Het doel voor vandaag is het drielandenpunt Luxemburg, Belgie, Duitsland en bij de steen wat als monument zou moeten dienen stoppen we even en ook bij het monument wat er staat voor de herdenking aan de 2e Wereldoorlog maken we een foto. Het hotel is netjes en verzorgd, we nemen een kamer voor de nacht en genieten van het onweer op de achtergrond.
287 kilometer

Dinsdag 23 juli

De dag begint met mist, maar al snel trekt deze op om er weer een mooie dag van te maken. We vertrekken redelijk vroeg, 9.15 en als eerste slingeren we direct van Belgie, waar ons hotelletje stond, naar Duitsland de Eifel in. Ook deze slingerwegen in de Eifel zijn prachtig.
We passeren een aantal maal het riviertje Prum en slingeren ook rond de Belgisch-Duitse grens. We stoppen in Monschau, wat zich kenmerkt door een zeer gezellig pleintje omringt door veel vakwerk huisen en het riviertje de Rur die door het dorp loopt. Maar ook een kasteel op de top van de rotsen. Vroeger was dit een middelpunt van handel, inmiddels een middelpunt van toerisme, maar zeer gezellig.
We rijden verder door de Eifel richting Aken (Aachen), de Harley Davidson dealer, want op de heen weg hebben we deze overgeslagen. Maar dat was een regelrechte teleurstelling, wat een koude en saaie zaak, gelegen op de 1e verdieping van een saai kantoor pand met de op begane grond de BMW motor zaak en daarnaast een verkooppunt van hele snelle BMWs en andere bolides. Dat laatste was nog wel aardig, verder geen aanrader.
We rijden verder via smalle bochtige wegen en brede bijna snelwegen naar Nettetal. Hier pakken we een hotelletje en eten in het centrum van het dorp.
240 kilometer en 615 meter hoog geweest

Woensdag 24 juli en alweer de laatste dag van onze gezamenlijke motor vakantie

Als eerste bezoeken we de Harley dealer in Hamminkeln, deze ligt vlakbij de Rijn en die kruizen we dan ook enkele keren. HD Thunderbike Niederrhein is een geheel andere zaak dan die we dag ervoor hebben bezocht. Wat een mooie indeling, veel nieuwe Harley''s, enkele jong gebruikte en prachtige customs veelal zelf gemaakt in de zaak. De werkplaats is zeer ruim en ziet er zeer (Duits) orderlijk uit. Ook de mensen zijn vriendelijk en gastvrij. Naast de Harley zaak is een eetcafe anex restaurant gevestigd dat gekoppeld is aan de Harley zaak, Thunderbike Roadhouse. Dit is ook het trefpunt van de lokale HOG groep. Ook dit is weer een aanrader als je hier in de buurt bent.
Hierna leidt onze weg naar Oma nabij Ede. We nemen het pondje over de Rijn en slingeren ons naar Bennekom. In de hitte in de tuin genieten we van een late lunch en vertellen de verhalen van onze vakantie. Maar dan is het tijd om echt naar huis te rijden en we besluiten om de snelweg te nemen en gewoon door te rijden. Om half 5 zijn we thuis van wat een geweldige en indrukwekkende motor vakantie mag heten.
285 kilometer