De Engelse IBA heeft al jaren een goeie president in Phil Weston. Maar nu is de tijd aangekomen om het stokje door te geven. En daar ben ik bij.

Zaterdag 9 maart in Burton upon Trent is het afscheidsfeestje van Phil als IBA UK President georganiseerd. 's Morgens om 3 uur ben ik op mijn Ultra gestapt en rij voor dag en dau naar Calais. De halve maan staat laag en kleurt op een gegeven moment mooi rood. Onderweg net over de grens in België tank ik even vol, voor 1,61 premium benzine per liter is dat wel goedkoper tanken dan in Nederland. Ik maak nog even snel een (nachtelijke) foto van het monument 'de smokkelaar en de douanier' en rij weer verder. Om half 8 check ik geheel volgens plan in bij de Tunnel in Calais Frankrijk. Het zonnetje komt op en ik merk ook dat de temperatuur hoger wordt. Wat begon met 5 graden in Bergen is het inmiddels 10 graden in Calais.

Om 8.15 mag ik de Harley parkeren in een lege wagon. Ik had het niet in de gaten, maar ik had de Garmin navigatie aan laten staan en zie dat we met 70 kilometer per uur door de tunnel rijden naar Engeland. Om 9 uur komen we netjes aan in Folkstone. Het offboarden gaan snel, want al het douane werk was al in Frankrijk gedaan.

Mijn route gaat het eerste stuk binnendoor, dus even geen snelweg, maar een zonnetje en redelijk lege wegen op deze vroege zaterdag ochtend. In Cranbrook stop ik even voor een foto van het motormuseum wat daar zit. Nog gesloten, maar ik zie ook dat het meer een rariteiten winkeltje is dan een echt motormuseum. Geen motor te zien in elk geval.
Onderweg nog even een stopje. Mijn espresso apparaat gaat aan en een verse koffie wordt gemaakt. Dan wordt het tijd om de snelweg op te draaien, Londen letterlijk links te laten liggen en naar het noorden te rijden via de M1. Ik passeer het plaatsje Rugby en draai naar het westen richting Birmingham. Het laatste stukje is een autoweg, dus geen snelweg. En om half 3 arriveer ik, wederom geheel volgens mijn eigen planning, bij het hotel in Burton-on-Trent in de Midlands.

Spullen uitpakken, inchecken bij de balie, alles droppen in de kamer, even douchen en opgefrist en al naar beneden om een biertje te nemen. Er is nog tijd voor small-talks, dus even op de foto met Kim, Bob en anderen.
Het evenement is leuk georganiseerd, met eerst een reisverhaal van een van de mannen naar Georgië en Armanië. Hierna kwam Simon Weir aan het woord. Hij is een journalist die motorfietsen test en mooie plekken in Europa heeft bezocht. Op een enkele plek in Spanje na, heb ik al zijn routes en wegen ook gereden. Zelfs de Col du Sommelier kon ik over meepraten.

Hierna was het aan Phil om zijn verhalen te vertellen in een soort van interview setting. Leuk om ook deze verhalen te horen. Aan het einde van zijn sh** verhaal krijgt hij een harde ovatie.
Voordat Phil kan gaan zitten breek ik even in en neem het woord. Namens IBA Benelux bedank ik Phil voor zijn werk voor de Iron Butt Association in het algemeen en natuurlijk voor Engeland. En daarbij overhandig ik hem een trofee in de vorm van een bougie, als sparking energy voor de IBA.
Dan is het aan Martin Buck om als nieuwe president van IBA UK een aantal zaken uit een te zetten voor de ruim 40 aanwezige IBA rijders.

Hierna is het tijd om langs de shop te lopen en naar het buffet voor het eten te gaan. Ik schuif aan bij een aantal Engelse rijders, maar maak ook verder kennis met Graeme Ferguson, president IBA Ireland. Graeme en mijzelf zijn de enige niet Engelsen die aanwezig zijn. Om 10 uur ben ik er wel klaar mee, het was een lange dag, dus duik ik mijn bed in.

Het is 7 uur als mijn wekkertje gaat. Alles weer inpakken in de motor. Nog even een koffie proeven, maar dat wordt het niet, dus om 8.15 start ik de Harley en stuur met een boog naar de snelweg M1.
Onderweg worden we nog even stil gezet op de snelweg. Bleek dat er een zogenaamde pothole was gemeld. Nou ik reed er langs en het was niet erger dan andere potholes op de snelweg. Wat dat betreft zijn de Engelse wegen echt heel slecht.
Om half 12 (lokale tijd) stop ik nog even om te tanken en voor een koffie uit mijn eigen espresso apparaat. De benzine is trouwens in Engeland niet goedkoper dan in Nederland, 2.08 euro omgerekend voor een liter normale benzine.

Om half 1 sta ik weer in Folkstone om te onboarden in de trein. Ticket uit de muur, 2 x douane, in de queue en dan in de wagon. Wederom mag ik in mijn eentje in een lege treinwagon staan. Niet gezellig maar is oke. Een half uur later sta ik in Frankrijk. De weg vervolg ik via Brussel, Antwerpen, Rotterdam (via de Belgische toltunnel), de temperatuur stijgt zelfs tot 21 graden en om half 6 's middags parkeer ik de Harley-Davidson Ultra Limited in de garage.
Even een weekendje Engeland gedaan, 1685 kilometer op de teller.