Het werd een regenachtige 500 miles en helaas deze keer zonder hoge bergpassen, ivm de late sneeuwval in de Alpen.

Uit de speakers bij de finishlijn schalt AC/DC met Highway to Hell over de 380 motorrijders. We hebben net de openingsspeech aangehoord van de organisatoren en nu doe ik mijn jas dicht en zet mijn helm op. Ik sluit de kabel van mijn communicatieset aan op de motor en hoor nu Highway to Hell over mijn eigen koptelefoonspeakers. Toeval? Boodschap? Ik had nog geen idee op dat moment.

De start

Het is 15.00 en de eerste groep rijders mag de parkeerplaats verlaten. We zijn in meerdere groepen verdeeld om de overlast in de buurt op de wegen een beetje te verminderen. De zon schijnt vel, de temperatuur is rond de 25 graden. Ik heb na de proloog tot 3 uur bij het restaurant van Milandia in Griefensee nabij Zurich en de Harley-Davidson dealer in Dietikom gezellig zitten te chillen met Italianen en Zwitsers. Maar nu is het 3 uur. We rijden door Griefensee richting het eerste Checkpoint. Onderweg is de weg op de route afgesloten en de route op papier geeft geen alternatief. Ik volg de groep Zwitsers van het Rabbit Hill Chapter, er vanuit gaande dat dit hun eigen “speeltuin” is. Maar ik kom later bij het eerste Checkpoint dan verwacht, een van de latere starters achteruit de groep rijdt net weg als ik het terrein op rij. Maar niet erg, want het is geen wedstrijd.

Omleidingen

Iets voor 8 uur ’s avonds kom ik aan bij het Checkpoint in Wassen. Hier krijgen we nieuwe route. Helaas hebben ze op het laatste moment de Gotthard Pass uit de route van deze 500 Miles moeten halen, omdat deze door sneeuw nog afgesloten is!

We rijden de weg naar Brunnen bij Schwyz weer terug, vandaar dat er in het zuiden van de route een lange stuk zit die niet verder gaat.

Ook in een andere etappe van de 500 Miles krijgen we te maken met wegomleggingen. Bij een enkeling moeten we het zelf uitzoeken, bij een andere had de organisatie bordjes met “Swiss 500 Miles” opgehangen om de omleiding aan te geven. De reden van omlegging was dat op enkele delen de weg zodanig beschadigd was door de regen van afgelopen weken dat deze of onbegaanbaar was of juist nu hersteld werd.

Passen die we wel gereden hebben

Ondanks dat we enkele mooie en hoge passen niet hebben kunnen rijden, heb ik wel weer enkele andere mooie passen op mijn lijstje mogen bijschrijven:

- Col du Glaubenberg met de Glaubenberg Pass, 1540 meter hoog
- Col du Brünig (pas op 1008 meter)
- Glaubenbühl Pass (op 1611 meter hoog en mooi)
- Schallenberg Pass, een hele mooie pas met op het hoogste punt, 1167 meter, het Checkpoint 

We waren vlakbij de Passweg Pass, maar helaas was deze nog niet vrijgegeven, dus moesten we hier een d-tour maken.

Regen

De 500 miles rit begon met zeer mooi weer, zonnetje en temperatuur van ongeveer 25 graden. Maar rond 7 uur ’s avonds begon Pluvius met een bak ellende naar beneden te gooien. Dit ging door tot een uur of 2 ’s nachts, dus het regenpak bleef aan, mijn regenhelm op en onderweg goed opletten op de weg.
Ondanks de vele regen en gedonder, hebben we ook nog een beetje geluk gehad. De echte onweersbui is blijven hangen voor de bergen die wij net overgestoken waren. In deze bui heeft het ook nog aardig gehageld.

Dieren onderweg

Naast de havik roofvogel heb ik ook nog vele zwarte wouws gezien, een enkele rode wouw, de buizerd en ook ooievaars. In de berm en het weiland liepen herten en een marter stak brutaal over. Er was dus genoeg te zien onderweg.

Een van de laatste checkpoints was bij de Harley-Davidson dealer in Aargau. Ik reed samen met Henri en we waren te vroeg om met stempel in ons road-book weer verder te kunnen, dus moesten we verplicht een rust momentje inlassen en konden we een koffie en koek nemen in het Chapter gedeelte van de mooi en ruim opgezette dealer.

Geen wedstrijd

Omdat we weinig tijd verkwanselden tijdens de stops bij de Checkpoints lagen we lekker op schema. Om 10 uur komen we daarom ook als derde groepje kwamen aan bij de finish in Bülach op de Marktgasse. De laatste jaren is hier op het smalle pleintje de finish met warm eten als ontbijt voor de deelnemers, een podium voor de overhandiging van de 5 of 10 jaarpin en een bandje.

Hier krijg ik ook mijn routebook weer terug. Deze had ik, zo stom als ik was, bij Checkpoint 6 laten liggen toen ik in de regen aan het stoeien was met het inleggen van de route in mijn routehouder. Vandaar dus 2 bladzijden met stempels.

Later begreep ik dat van de 388 gestarte Harley rijders (483 inschrijving) er maar net 320 de finish zouden halen. Reden van uitval zou veelal het niet halen van de eindtijd op een Checkpoint zijn. De Swiss500 pin moet je dus echt verdienen, zeker deze keer.
Maar ondanks dat de avond en eerste deel van de nacht in echte regen was, was de route goed te doen.

Nu ik mijn Swiss500 pin had en ik nog lang niet in de geboekte hotelkamer kon, maakte ik een andere keuze. Ik zou kijken hoever ik kon komen als ik terug richting huis zou rijden. Mijn navigatie gaf aan dat als ik nu zou vertrekken ik rond 7 uur ’s avonds thuis zou zijn. Ik kon onderweg altijd een hotelletje opzoeken om te gaan slapen. Om 11 uur stap ik weer op mijn Ultra en rij binnendoor richting Schaffhausen. Wat dan weer grappig is van deze weg is dat deze ook nog een stukje door Duitsland rijdt en dan weer via Zwitserland. Via verschillende Duitse snelwegen rij ik op een gegeven moment via de Duitse A3 de A12 bij Arnhem op. Een korte stop bij moeders. Om daarna om 9 uur ’s avonds thuis te komen.

Het was een super weekend

Donderdag was ik al heen gereden, het eerste stuk tot Tilburg via de snelweg, hierna binnendoor via België, Luxemburg en Duits Saarland. Hier een hotelletje gevonden en de volgende dag weer verder via een stukje Duitse Vogezen en het Zwarte Woud in Duitsland en zo Zwitserland in richting Zurich, Dietikom waar ik al een hotel had geboekt. De eerste twee dagen waren dus al een genot voor het motorrijden en dan moest de 500 miles nog beginnen. De donderdag heb ik een behoorlijk onweersbui aardig gemist, in mijn hotel vlakbij Saarland zag ik de bui overkomen dat gepaard ging met behoorlijk wat gedonder.

De eerste 2 dagen 850 kilometer.
De Zwitserse 500 miles waren voor mij 913 kilometer.
En de terugweg van Zwitserland terug naar huis in 1 dag, aansluitend aan de 500 miles rit, waren 870 kilometers.

Totaal aantal 2788 kilometer in deze 4 dagen.

Foto gallerij