Ride 2 Eat in mei is deze keer gepland bij het hoogste punt van Portugal, de 1993 meter hoge Torre Serre da Estrela in het Vale do Alva gebied.
Maar eerst nog even de rit uit Spanje naar Portugal.

Speciaal voor de Ride 2 Eat in Manteigas, of eigenlijk Torre, ben ik een paar dagen in noord Spanje geweest (lees het verhaal op deze pagina), maar nu dus richting Portugal, naar ons meet & greet punt.
Ik pak al vroeg alle spullen uit de kamer en knoop het op de motor. Nog even een espresso met croissantje van de aardige dame in het restaurant van het hotel. Ze wilde het weer gratis geven, maar na een vijfje voor de goeie diensten op de bar gelegd te hebben, zwaai ik nog een keer en wandel naar mijn Pan America. De ketting controleren, motor starten en gaan. Om 7 uur slinger via de binnen wegen naar Portugal om als eerste naar Bragança te rijden. Een grote stad met een prachtig kasteel in de heuvels van noord Portugal. Bragança is een grote stad voor de lokale begrippen in noord Portugal, maar qua inwoner tal niet groter dan een Heemskerk (34.750 inwoners in 2001).
De stad ontwaakt, maar is nog rustig als ik door de kleine straatjes rij. Ik rij langs de stadsmuren van het kasteel, maar zie het kasteel zelf niet goed. Daarom maar de stad uit en naar een van de heuvels. De opkomende zon laat het kasteel en de huizen binnen de muren mooi oplichten.


Ik blijf de binnenwegen volgen, door het Portugese landschap, dorpjes en de heuvels. 3 uur later zie ik langs de weg een hunebed staan. Grappig, dus omkeren en er even naar toe, het was toch tijd voor een stopje.
Net voor Guarda staat de Anta da Pêra do Moço, een archealogisch megalithisch bouwwerk van 5 grote platte stenen. Drie stenen ondersteunen 1 grote steen. Je vraagt je af hoe ze dit gedaan hebben zonder kranen en bulldozers. 

Ik heb mn drinken op en een koekje gegeten, noem het maar een vroege lunch, dus ik kan weer op de motor stappen. Het wordt wel steeds warmer, dus ik was blij dat ik bij het hotel nog een liter fles water had meegenomen. En dan is het mooi om te zien en ook te weten dat de koffers op de Pan America goed warmte buiten houdt, waardoor de fles lekker koel blijft.

De weg slingert mooi door het Portugese landschap, de wegen zijn goed, het uitzicht schitterend. De brem (ik denk tenminste dat het brem is) en andere bloemen staan in bloei. Geel, paars, groen, de kleuren maken het landschap nog mooier en ook de geuren zijn lekker. Het is hier niet dicht bevolkt, af en toe wat verder van mijn weg die ik volg zie ik een dorpje liggen.
Rond kwart voor 1 kom ik bij de afslag naar Torre, de 1993 meter hoge berg, de hoogste berg op het vaste land van Portugal (op de Portugese eilanden liggen veel hogere bergen, maar deze is dus de hoogste op het vaste land). Ik volg de weg naar boven en in de verte zie ik de radartoren al staan. 
  

Iets voor 1 uur sta ik boven, op het hoogste punt. Hier staan 2 grote radartorens, verlaten door het leger. Maar ook de toren, die er voor gezorgd heeft dat dit het hoogste punt is. Ook staan hier nog wat gebouwen, vroeger voor de manschappen van het leger, tegenwoordig souvenir winkels en in de winter zal dit een plek zijn voor de skiërs. Over skiën gesproken, ik loop een klein stukje van de radartoren vandaan en sta in een dik pak sneeuw. De zon schijnt lekker, maar de temperatuur hier in mei laat de sneeuw nog even liggen.

De groep IBA rijders uit Europa verzameld zich op het hoogste punt. Een ontmoeting met vrienden, nieuwe vrienden maken en verhalen uitwisselen.
Om 16.00 scherp is het tijd voor de groepsfoto. We maken een mooie opstelling met achter ons de toren.

Ride 2 Eat Manteigas 2022

Na het fotomoment gaan we naar het hotel. De route er naartoe laat ons door wederom prachtige omgeving rijden. En onderweg kan je door de bergen de schuurplekken zien van de glatchers die hier vroeger doorheen liepen. Kortom een spectaculair gebied.

En dan is het tijd voor een biertje (drankje). In de lobby van het luxe hotel is het al snel gezellig. Ik heet ook een nieuw Portugees IBA lid welkom, hij had samen met zijn vrouw ook een gast meegenomen, de voorzitter van de BMW club Portugal. In totaal hadden we 33 mensen bij elkaar.
Rond een uur of half 12 ben ik naar mijn kamer gegaan, want ik wil de volgende dag een beetje vroeg op pad gaan.