De eerste grote rit van het nieuwe jaar is net geweest, de februari Ride 2 Eat naar België en Frankrijk. Afgelopen maand heb ik al aardig wat gereden, maar dan woon-werk ritten van huis naar Den Bosch en op de BMW. Toch zeker een rit van 1,5 uur en temperaturen onder de 10.
Het weekend van 24 februari stap ik ’s morgens vroeg op mijn Pan America en stuur de motor over de snelweg naar het zuiden. Mijn route loopt via Utrecht en Breda langs de oost kant van Antwerpen en dan naar Gent en Kortijk. Mijn eerste stop is dan net buiten Kortijk. Het monument in de vorm van een toren heeft naam ‘De Sjouwer’ gekregen is zichtbaar vanaf de snelweg. Dus mijn eerste foto-momentje.
Dit is al een lekker binnendoor weggetje, maar hierna toch weer de snelweg op. Hierna een stop in het plaatsje Moeskroen, ik denk dan vaak aan het liedje ‘Pater Moeskroen’. In het centrum is een pleintje met beelden van beren. Dus maar een paar foto’s gemaakt daar. Ook staat hier een buste van Charles de Gaulle. Waarschijnlijk is deze Franse militair en politicus hier een keer op bezoek geweest.
De volgende stop die ik in had gepland was in het dorpje Mouscron, grappig, dat is dus het Franstalige gedeelte van Moeskroen. Hier had ik eerder al een grappig naambordje gevonden, dus even vastgelegd op de foto.
Ik rij verder op mijn Pan door het landschap waar zeer veel fietsers zijn, ook bij deze temperaturen net rond de 10 graden. In Tournai staat een prachtig oud kasteel of in elk geval in die stijl gebouwd. Ik denk dat het nu in gebruik is als ziekenhuis. In Tournai had ik nog een plek in mijn route opgenomen, namelijk een beeld van Martine, een meisje met haar hond. En al rijdend kom ik zo nu en dan ook andere leuke plekjes tegen. België is mooi en zeker vanaf de motor.
Ik snij een stukje af en rij door Frankrijk en bij Brunehaut dan zo weer België in. Dit is echt genieten.
Ik knal lekker over de wegen, door de dorpen en door het Belgische land. Veel te vroeg kom ik dan ook aan in Rumes. De plek waar ik het fotomoment heb gepland voor deze Ride 2 Eat. De Amerikaanse motorrijder op zijn Harley-Davidson WLA, vereeuwigd in brons. Er zijn al andere malloten aanwezig op de plek. Even handjes schudden, gekke foto’s maken en dan snel naar het hotel om alvast in te checken. Een ruime kamer in een mooi hotel, dat had ik mooi geregeld. Ik trek alvast mijn motorkleding uit, wel zo makkelijk en zo ver is het nou ook weer niet terug.
Hierna terug naar Rumes. Om 16.00 precies is het moment van de foto. Camera op de timer, even allemaal lachen, en klaar.
We stappen weer op de motor en rijden naar Orchies Frankrijk.
Tijd voor een biertje en bijkletsen met de groep. Rijders uit Zwitserland, Duitsland (zelfs uit het noorden van Duitsland), Frankrijk, België en natuurlijk Nederland. Groepsfoto was met 24 rijders en in de bar 22. Met het diner zaten we met 20 geharde motorrijders aan tafel in het speciaal voor ons geopende restaurant. Het diner was zeer goed en met een paar Belgische biertjes had ik een zeer geslaagde avond.
De volgende dag dus weer op de motor en terug richting het noorden. Maar eerst nog even een paar plekjes bezoeken in de buurt.
Mijn eerste stopje is in Rumegies, net over de grens in Frankrijk is een grenspost met wachter vereeuwigd. In Brunehaut staat een militair met bepakking als eerbetoon aan de opmars van de allieerden in 1944. Veel oorlogsmonumenten in dit gebied.
Terug naar Rumes waar op een rotonde een grote spatel geplaatst is, volgens de Belgen zelf is het de grootste van de wereld en zou het een plekje in het Guinis book of Records hebben gekregen. Ik heb niet gecontroleerd.
Ik stuur de Pan America weer naar Tournai om hierna door te rijden naar Kluisbergen. Had ik al verteld dat hier veel gefietst werd. Nou in Kluisbergen is een monument te vinden van Karel van Wijnedaele, een journalist die de Vlaamse wielersport uitvoerig heeft verwoord. En in Avelgem stop ik nog even bij een kunstwerk van 3 wielrenners die in gevecht zijn met elkaar.
Dan rij ik Nederland in. Naar Zeeland, naar het dorpje Hulst bekent van de Spaanse soldaten en ook van Reynart de Vos, https://www.zeeland.com/nl-nl/visit/256_nl/reynaertmonument
Vervolgens rij ik door naar een plekje in België waar ik nog niet eerder ben geweest, maar wel al een tijdje op mijn lijstje staat, namelijk Doel. Dit spookdorpje is bekend of wellicht berucht geworden omdat het leeggemaakt moest worden vanwege de uitbreiding van de kernenergiecentrale Doel, die er nooit gekomen is. Het dorpje is daarna overgenomen door kunstenaars en vele muren, duren en andere objecten zijn het canvas geworden van graffiti artiesten. Hier en daar zie ik nog wel tekenen van bewoning, maar ik denk dat ergens tussen de regeltjes door gebeurt, want eigenlijk woont hier niemand meer. En de mensen die ik er wel zie, zijn gelijk aan mezelf toeristen die voor een foto momentje het dorp hebben uitgekozen.
Dan is het tijd om de snelweg op te zoeken. Via de tolweg aan de westkant van Antwerpen rij ik verder, naar Breda en vervolgens Utrecht. In Utrecht nog even de motorbeurs bezoeken. En om 17.00 precies stap ik van de Harley-Davidson Pan America, parkeer de motor in de garage en plof op de bank. Wat een super lekker weekendje was dit. Opening van mijn motor seizoen.