Het Olympische thema van dit jaar voor de Ride 2 Eat brengt ons deze keer in Sarajevo.
Donderdag ochtend op de laatste dag van augustus stap ik op mijn "nieuwe" BMW K1600 GT en rij richting Oostenrijk. Onderweg krijg ik te maken met behoorlijk wat files, zowel in Nederland als in Duitsland, onder andere met 2 ongelukken aan de andere kant van de snelweg, dus kijkers aan mijn kant.
In Trieben in Oostenrijk vind ik een kamer in het Triebernerhof, inclusief ontbijtje kost me dat 80 euro. De schnitzel die ik als avondeten bestel kost echter maar 15,50 euro, dus dat compenseert dan weer iets.
Het is lekker vroeg als ik na het ontbijt weer op de K1600 stap. Een kanon is de BMW, cruiscontrol op 160 en door. Zelfs bij 180 rijdt de K1600 super stabiel. En ook wel zuinig, natuurlijk niet bij 180 of 160, maar ik kan toch wel 475 kilometer op een volle tank rijden.
Gisteren, donderdag dus, had ik 1108 kilometer gereden en deze vrijdag is de planning om 686 kilometer naar Sarajevo te rijden. Vanuit Oostenrijk dus Slovenië door, dan een stuk Kroatië en vervolgens bij Okucani de A3 af richting Bosnië Herzegovina. Hier zie je nog de sporen van de oorlog. Bij een flat met een donker oranje gemarkeerde inslag/krater in de muur van een granaat stop ik even, maar durf eigenlijk geen foto te maken. Dit is echt wel confronterend. Maar voordat ik daar ben, eerst richting Banja Luka. In mijn route had ik een waypoint bij Galica gezet, en dat was geheel niet verkeerd, wat een mega mooie route, weg en omgeving. Genieten.
De K1600 zet ik in sport stand, hierdoor is de vering een stukje strakker, en ik draai na elke bocht het gas weer open. De 6 cilinder laat een prachtig geluid horen door de standaard uitlaten. De bochten rijgen zich aan elkaar. Bij Milasevci rij ik door het prachtige natuurgebied, met grote. diepe dalen en prachtige rotspartijen. Ik verder naar het Vlasic-Galica gebergte en op een hoogte van 1509 meter staat het Monument Armija Bosnië Herzegovina.
Na de M5 rij ik weer de A1 op richting Sarajevo. Eerst even het hotel bekeken. Hierna m'n route gevolgd, maar het was veel te warm, dus even geen markt en goat hahahha misschien morgen.
Omgedraaid en richting het Olympisch Monument van zaterdag. De parkeerplaats die ik in mijn route had staan is niet goed, dus even naar het volgende punt, ik denk een gps afwijking of zo, maar het gaf wel een mooi uitzicht op de vallei waar de skischansspringen gehouden werden. Het houten monument staat er nog, de oude 123 eremetaal plek van het Olympisch schansspringen. De schansen staan er ook nog al denk ik niet dat je ook niet in de winter met sneeuw hier af wil. Echt oud en aftakelend.
In minder dan een half uur rijd ik weer terug naar het hotel (als je iets rustiger rijdt dan ik deed is het iets meer dan een half uur dus) en bij het hotel kom ik ook Giel en Gerhard tegen. Tijd voor een biertje. Om half 8 bestellen we eten en praten nog even door, ook zijn anderen uit de groep aangeschoven en wordt het heel gezellig.
In totaal heb ik deze vrijdag toch een leuke 729 kilometer gereden.
Bij een kilometertand van de BMW K1600gt van 99994 sta ik na 2 dagen en 1837 kilometer dus in Sarajevo.
Zaterdag ochtend ga ik met 2 anderen van de Ride2Eat groep Sarajevo in. Ik had nog enkele punten op mijn route staan die ik graag wilde zien, waaronder het punt waar volgens de geschiedschrijvers de Eerste Wereldoorlog begon. Namelijk het punt van de moord op de Oostenrijkse aartshertog Franz-Ferdinand. Het dodelijke schot van een jonge Bosnisch-Servische nationalist leidde tot een ongekend grote oorlog. Dit punt wordt nog gemarkeerd door de (replica van de) auto waarin Franz-Ferdinand zat en de plek waar hij stond van de aanslag. Maar in de stad zelf zie je ook op verschillende plekken de resten van de Bosnische oorlog in 1992.
Maar wat is Sarajevo een mooie stad, mooie gebouwen, een rivier die door de stad loopt, kleine pleintjes maar ook grote gebouwen, kantoorkolossen en grote wegen. De trammetjes zijn oud en gammel, maar geven dan ook wel weer sfeer aan de stad.
Om half 3 rijden we als groep de bergen in. Ik heb Filip achter me zitten en samen draaien we de gashandel open en knallen over de bergwegen naar de verzamelplaats. Helaas waren er ook een paar die de route niet goed hadden, rechtdoor gingen waar ze dus linksaf hadden moeten afslaan. Die kwamen dus iets later maar, maar nog wel op tijd dus.
De groep was groot, ook enkele Kroaten hadden de moeite genomen om hier naar toe te komen, echt leuk zo een grote internationale groep.
Tijd voor de groepsfoto. Opstellen, vlaggen goed houden, foto maken en dan weer op de motor richting hotel voor een biertje.
Het avondeten voor de groep was iets anders dan ik had besteld, maar ik heb eigenlijk weinig klachten gehoord. Motorrijders zijn dus eigenlijk niet zulke fijnproevers.
Ik maak het zelf niet al te laat. De volgende dag sta ik vroeg op, trek mijn motorkleding aan en stap op de BMW. Deze gooi ik nog even vol moet goedkope benzine en rijde 1750 kilometer in 18 uur naar huis. De BMW geeft niet de emotie als dat je met een Harley-Davidson onderweg bent, maar het rijdt wel goed en strak.
De route die ik gereden heb kan je nog een keer op Spotwalla terug zien:
https://new.spotwalla.com/trip/fd24-161d09b0-f7ca/view
De foto's staan de de gallerij:
