Na een lekkere nacht in het hotel in Koln, vroeg weer op pad.

Gisteravond ben ik nog op zoek gegaan naar een winkel waar ze gereedschap verkopen, maar niets gevonden. Echter bij het laatste stukje terug lopen naar mijn tijdelijke logeeradres zie ik recht aan de overkant een Harley werkshop, US Bike Corner. Dus 's morgens de motor gestart en de weg overgestoken. In het kleine werkplaatsje werd ik netjes geholpen met een 3/4 steeksleutel, die zou wel moeten passen op de maat 20 bout.

Dus eerst maar eens olie in de versnellingsbak gieten. De ruimte is best wel smal daar, dus echt even klooien en pielen, maar de liter olie zit er op een gegeven moment toch in. Sleutel weer terug gegeven, de mannen bedankt, motor weer starten en de weg op.

Onderweg natuurlijk nog even tijd voor een koekje en een slok drinken. Ook de Ural weer wat olie bijgegoten, blijkt die toch echt nodig te hebben en aangezien ik geen versnellingsbak olie meer bij me te hebben, dan maar gewone motorolie er in, beter die olie dan geen olie zal ik maar zeggen.

Helaas een 50 kilometer later weer een probleempje. De handel bij de versnellingsbak van de koppeling blijkt los te zitten. Dat is vreemd hoor, dat als je rijdt, door een dorp, en je wil koppelen om te schakelen en de handel op het stuur ontkoppeld de bak niet, je hebt alleen een handeltje in je hand, zonder weerstand. Hmmm Dus motor met wat vertoon op een klein pleintje plaatsen en eens goed kijken. Daar zie ik dat de handel die de koppeling in de versnellingsbak duwt gewoon los hangt. Wel zie ik na wat beter kijken dat de pin die de handel op zijn plaats moet houden, er nog in zit. Dus weer pielen om de handel weer op zijn plek te krijgen en het pinnetje er weer in. Maar de borging van die pin is er niet, geen idee of die er wel in heeft gezeten. Ik krijg ook een even zelf gefabriceerd borgpinnetje niet op zijn plek. Nou dan maar zonder verder rijden.

Inmiddels was een van de carbs ook weer een beetje benzine aan het lekken en heb ik nog wat olie in beide bakken gedaan. Dit alles bij elkaar laat me besluiten om zo niet de rest van de 500 kilometer te gaan rijden om dan maandag weer 1000 naar huis. Te veel van die kleine dingetjes die het toch niet vertrouwd maken om dat stuk verder te rijden. 

Ik kickstart de Ural weer aan, zet de navigatie die ik op het stuur had geplaatst op 'thuis' en draai de weg weer op.

En dan dat typische, eigenlijk zonder problemen rij ik de 450 kilometer naar huis. Onderweg nog wel even gestopt om te tanken, nog wat olie in de bak en een koffie. En een tussenstop in Bennekom bij mijn moeder.

En dan sta je vrijdag avond weer voor de garage. Na 904 kilometer duw ik de Ural in de box, sluit deze af en waggel een beetje moe, maar wel voldaan, naar binnen en pak een koud biertje. Dat was mijn trip naar de Elefantentreffen voor 2017. Maar de plannen voor 2018 zijn alweer gemaakt. Dus de 62e Elefantentreffen, daar ben ik gewoon bij !!