Dag 6 - Slovenië
Na een dag rust op de camping zijn we vandaag naar het zuiden gereden. Ik wilde Iloe Faak am See laten zien, waar ik straks tijdens het European Bike Week festival ook een week ben. De weg heen was adembenemend mooi, enkele passen, waarvan de Turracherhöhe echt prachtig was. Op 1763 meter hoog nog even een stop maken en dan weer door, het hoogste punt van deze pas lag op 1805 meter. En dachten we de dagen daarvoor hellingen van 10, 12 en zelfs 15% mooi te vinden, nu zijn we een stijle weg van 23% omhoog en ook omlaag tegen gekomen. Die van de Turracherhöhe pas naar beneden ging hard, over enkele meters direct een 300 meter zakken!
En al slingered komen we aan in Villach, de grote stad in dit gedeelte van Karintië, om vervolgens door te rijden naar Faak. Eerst Iloe het appartementen complex laten zien en daarna zijn we afgedaald naar het dorp met het idee om daar een lunch te doen. Op een grote parkeerplaats hadden ze hier een American Car and Jeep festival opgezet, prachtig in de zon, prachtige oude Amerikaanse auto's en diverse Jeeps, maakten dit een geweldige stop. Eerst langs de auto's lopen om vervolgens een super hamburger te eten in de schaduw, wat is dat een lekker combi.
Na het Amerikaanse auto geweld zijn we verder gereden naar de Wurzenpass met het idee om Slovenië in te rijden. De pas omhoog blijft echt prachtig, lekkere bochten, zonnetje op de giegel en door de bossen omhoog. Boven op de pas de douane op de grens van Oostenrijk naar Slovenië, daar kregen we echter te horen dat de weg naar Kraska Gorja afgesloten was vanwege reparatiewerk aan het wegdek. Helaas konden we dus niet de route rijden die ik bedacht had en daarom beneden aan de pas in Slovenië in plaats van oost waards te rijden, dus maar westelijk gegaan richting Italië. Ook deze weg is natuurlijk prachtig en al slingerend rijden we via een kleine pas weer Oostenrijk in. In Faak hadden we onze leren jassen in de zijtassen laten zitten, dus reden we in onze t-shirts in de zon, maar zelfs dat was snoei heet. Onderweg nog even gestopt bij een groot meer om even af te koelen en bij te komen. Ook kwamen we hier op dit stukje nog een prachtige en bochtige pas tegen, die ons naar naar 1366 meter bracht, en dat in het toch verder vlakke Karintië.
Nadat we wat boodschappen hadden gedaan voor het avond eten reden we aan het einde van de middag weer de camping op.
Even tijd om lekker te ontspannen met een boek in de hand, een biertje op tafel en een chocolaadje op een schaaltje. Op het moment dat ik het eten aan het bereiden was, zo rond 7 uur 's avonds, begon het licht te regenen om tijdens het eten wat harder te gaan regenen. Het laatste stukje van het eten zijn we maar binnen gaan zitten, waarbij het ook enorm begon te onweren, een onweersbui zoals ze die hier in Oostenrijk gewend zijn na een lange zomerse dag. Bliksem schitsen vlogen om onze oren en de donderslagen bleven gaan en een inslag op denk ik 300 meter afstand was spectaculair. Het bleef de hele avond onweren, maar binnen in het chaletje was het goed zitten.
We zijn 8 uur onderweg geweest en hebben hierin 320 kilometer afgelegd met een maximale hoogte van 1805 meter.