Afgelopen weekenden was ik ook al in het Sauerland, maar dat weerhield mij er niet van om dit afgelopen weekend weer te gaan, al kreeg deze wel een rare en nare twist.

Vrijdag middag. Ik krijg een foto door van Saskia dat ze aan een giga ijssorbet zit, ergens in Limburg. Daarbij vertelde ze dat haar geplande rit met een groepje niet door ging en dat ze nu nieuwe plannen aan het maken was. Voor dit weekend had ik nog helemaal geen plannen gemaakt maar wilde er wel even tussen uit, tussen de drukke werkdagen door had ik echt behoefte om weer met de motor er op uit te trekken. Na wat heen en weer geapp, besloten om de motor te pakken, wat kleren erin te gooien en elkaar bij een vriendin van Saskia te meeten. Even een stukje snelweg richting Huissen en in het buitengebied vond ik het adres, een leuk boerderijtje vlakbij het Pannerdenkanaal. Spontaan werden we uitgenodigd om mee te eten, gezellig. Nog even kletsen en verhalen delen en om 7 uur zijn we op de motor gestapt. Ik had mijn route app Calimoto aan het werk gezet en het resultaat was een mooie rit over de dijken en zo Duitsland in. Vlakbij Bottrop in het plaatsje Kirchhellen had ik een hotelletje geboekt. Avondeten was niet meer nodig, maar een biertje was wel lekker, die konden we echter alleen halen bij het benzinestation op 500 meter afstand. ’s Avonds verhalen gedeeld en genoten van het koude biertje bij een toch wel zeer warme zomerse avond.

Het Sauerland, zo dicht bij huis, met zulke mooie motorwegen

De volgende dag zijn we na een uitgebreid ontbijt weer op de motor gestapt. Doel was Winterberg in het Sauerland. En Calimoto heeft de route weer uitgestippeld, standje kronkelen en zo kom je echt op de leuke wegen. Eerste stukje om Dortmund heen is dan wel saai en het begon ook al weer warm te worden. Maar na Iserlohn reden we het groene Sauerland in en rond half 4 ’s middags stonden we in Winterberg. Nou is dat best wel een toeristisch en dus druk dorp, met heel veel Nederlanders en voor ons beide niet echt een plek waar we graag in een hotel wilde zitten. Ook Saskia vindt het niet erg om een beetje de rust op te zoeken. Op een half uurtje rijden van Winterberg vonden we een rustig en betaalbaar hotelletje met restaurant. Overdag was het meer dan 35 graden, rij temperatuur dus, dus was het plekje in de schaduw bij het hotel en het koude biertje erg smaakvol.

We lieten ons ook het avondeten goed smaken. Maar vanwege de warmte hebben we het niet laat gemaakt.

Zondag zijn we na het ontbijt weer op de motor gestapt. Saskia op haar BMW F650 en ik op mijn Harley Ultra. Wederom liet ik Calimoto creatief een route bedenken en konden we zo veel mogelijk van de N-wegen afblijven en op prachtige K-wegen (zo heten deze nu eenmaal) rijden. De ochtend reden we nog voornamelijk in de schaduw van de wolken, hierdoor bleef de temperatuur nog een beetje rond de 25 graden hangen, ook warm, maar te doen.

Een kort stopje om 10 uur om wat te drinken hebben we redelijk snel gevonden. En om half 12 werd het weer tijd voor een stop voor de lumch, op zoek dus naar een leuk restaurantje, het liefst met een terras in de schaduw. En dan zie je dat hier corona al wat schade heeft gebracht, restaurants die al weken dicht zijn, of zelfs helemaal gesloten. Bij Kierspe, onderweg op een mooie K-weg door het glooiende landschap in het westen van de uitlopers van het Sauerland gebied, zie ik een hotel-restaurant. We zetten de motoren vlakbij het terras en op dat moment stopt de motor van Saskia, geen stroom meer, alle lampjes uit en het start ook niet meer. Even laten afkoelen denken we nog. Ondertussen wel wat drinken besteld, want dorst hebben we zeker met dit warme weer.

We vragen startkabels bij de mensen van het restaurant en ik bouw mijn Harley even open om bij mijn accu te komen. En ook de BMW wordt open geschroefd om bij de accu te komen, deze zit gelukkig goed bereikbaar, maar er moet daarvoor wel wat plaatwerk verwijderd worden. Nou bleek dat zij al eerder een soortgelijk probleem had, maar dat was snel opgelost. Nu moesten we de accu “opladen” met de kabels van mijn motor. En ondertussen hebben we nog wel een lunchje gedaan in de vorm van ijs met een appeltaart gecombineerd met weer grote glazen drinken.

De motor konden we aan de praat krijgen door van een heuveltje af te duwen en te starten in de versnelling. Zo lieten we de motor even draaien en kon ik mijn motor dichtschroeven. Saskia hees zich weer in de motorkleding en ik ook even snel naar het toilet. Bij terugkomst bij de motoren was de BMW weer afgeslagen. Geen goed teken. Weer alles open, startkabel erop, aanduwen en na enkele pogingen draaide de motor weer, wel met horten en wat stoten. We besloten om Saskia alvast te laten rijden en ik ging er achter aan.

Echter bij de 3^e bocht stond ze alweer aan de zijkant. Motor uit. Dus wederom de noodlijn met thuis gebeld. Zij had hiervoor Bart al meerdere keren aan de lijn gehad, waar het aan zou kunnen liggen en hoe het opgelost kon worden. En nu weer een belletje naar Limmen. Al snel werd besloten dat Bart met zijn busje Saskia en de BMW zou gaan ophalen. Alhoewel we juist de dag ervoor het er over hadden, “samen uit samen thuis”, besloten we nu wel gezamenlijk, onder protest van mijzelf, dat ik verder zou rijden en dat zij zou wachten op het vervoer uit Nederland.

Inmiddels was het 2 uur geweest en de zon begon nu echt zijn werk te doen met een temperatuur van 35 graden in de schaduw. Ik zette mijn navigatie op locatie thuis, route op snelst en stuurde mijn Harley weer de weg op. Nog even het laatste stuk binnen door om bij Oberhausen de snelweg op te rijden. Raar dus als je net ruim 1.5 dag met iemand in je achteruitkijk spiegel heb gereden en nu dus alleen.

Bij hoofddorp rij ik nog even de snelweg af, een stukje binnendoor. Niet omdat het wat koeler was, integendeel de temperatuur was nog steeds boven de 36 graden. Maar omdat mijn Harley-Davidson FLHTK Ultra Limited door de 100.000 kilometer is gegaan, een foto momentje dus. Hierna snel weer de snelweg op en om kwart voor 6 parkeer ik mijn motor in de garage. Afstoffen doen we wel de volgende dag.

Een spontaan tripje naar het Sauerland met een motorvriendinnetje met helaas een zeer apart einde in het plot. Saskia was om half 11 ’s avonds ook weer thuis, nieuwe accu had het probleem opgelost.