Mijn laatste grote rit voor 2017, de Belgische 500 miles, heb ik nu voor de 4e maal gereden.
De voorspellingen voor dit jaar waren met betrekking tot het weer, niet optimaal, regen en wind. Maar na een gezellige middag in Antwerpen, goed gegeten bij het spareribs restaurant van Antwerpen en aansluitend nog een drankje in de kroeg om de hoek, heb ik goed geslapen in een budget hotel net buiten de stad.
Zaterdag begint lekker, droog en een temperatuur van rond de 11 graden. In Zwijndrecht koop ik verse broodjes en een vers gezet bakkie koffie bij een bakker op de hoek. En met het verse bakkie in de hand heb ik mijn routekaarthouder op mijn stuur gemonteerd. Daar zag ik ook dat het lampje in de kaarthouder niet werkte en dat is natuurlijk mega lastig als je ’s nachts de route wil vinden.
Bij American Lifestyl in Zwijndrecht, de dealer waar vanuit het HOG Antwerp Diamond Port Chapter (ADPC) de Belgian500 al jaren organiseert, doe ik de formele inschrijving, waarbij ik het stempel boekje krijg, de begin stand van mijn Harley Ultra genoteerd wordt en waar ik onder het genot van een koffie kan bijkletsen met vrienden, waaronder Chiel die ik ontmoet heb tijdens de Alpen Butt Rally afgelopen jaar.
Ook stond op de eerste etage een unieke Harley-Davidson MT500, het verhaal van de MT500 kan je in een eerdere blog van mij HIER lezen.
Voor mij is het nu de 4e keer dat ik mee heb gereden, dus is het wel bekend hoe de ochtend er uit zag. Ik kijk nog even het lampje na van mijn kaarthouder en zie ook andere mooie eigenbouwsels. De start was zoals altijd om 15.00, voorafgaand door de briefing voor 140 deelnemers, een heel stuk minder dan de bijna 300 van vorig jaar, maar dat was dan ook een jubileum jaar (de 15e keer dat het toen georganiseerd werd). Ik stond redelijk vooraan, dus kon met de eerste groepen mee op rijden.
Bij de eerste 2 checkpoints was het nog aardig druk, maar daarna reed ik met een klein groepje achter me aan richting cp3, waar we een uur moesten wachten omdat we te vroeg waren. Na het ontvangen van de stempel en de nieuwe route ben ik alleen verder gereden. Vanuit Noord Frankrijk richting de Ardennen waar het behoorlijk mistig was en ook op sommige punten behoorlijk aan het waaien. Bij cp6, nabij het hoogste punt van België, de 694 meter hoge Signaal van Botrange in de Hoge Venen in de Ardennen, begon het hard te regen en kon ik even schuilen onder de partytent, want ook hier moest ik een half uur wachten. En dan was het weer doorgaan, door de regen richting het westen van België. Bij cp9 was het weer wachten, inmiddels was ik aangehaakt bij een Belgisch groepje en het Zwitserse groepje waar ik vorig jaar de rit mee eindigde. Het was best komisch om te zien hoe een van die Zwitsers behoorlijk aan het mopperen was, omdat hij wederom moest wachten.
Halverwege de laatste etappe wordt de enig rijdende vrouw in onze groep van 9 naar voren gehaald door de voorop rijdende Zwitsers. De bedoeling was natuurlijk dat zij als eerste vrouw over de finish lijn kon rijden en van het fotomomentje mocht genieten. Zo geschiede ook. Om 9.09 waren we weer terug bij de finish in Zwijndrecht bij de Harley-Davidson dealer. (Dit was wel de nieuwe wintertijd, want die was om 3 uur die nacht ingegaan.)
De afstand van 500 miles heb ik afgelegd in 879 kilometer en precies in 19 uur. In totaal waren er 9 controle posten, met 10 etappes van tussen de 49 en 115 kilometer. Tevens had de organisatie dit jaar 3 geheime controle posten tussengevoegd . De totale route omvatte dit jaar een gebied van 17.000 km2 en ging tevens een stuk door Noord Frankrijk.
De route van de Belgische 500 editie 2017
Kaart met de gehele route en de verschillende etappes. We zijn linksom gereden. Elke kleur is een andere etappe na het checkpoint.
De route met de verschillende checkpoints in de diverse dorpen.
Foto overzicht
