Ook de Duitse groep van de IBA, voormalig IBA Germany, houdt regelmatig een Ride 2 Eat. In plaats van te kiezen voor een plek ergens in Europa, kiezen zij dus voor een plek ergens in Duitsland. En in 2022 wordt de eerste, na corona en na de overname van IBA Germany door IBA Benelux, gehouden in Kollnburg in het Bayerische Woud.

Op vrijdag pak ik de Pan America en stuur deze de snelweg op richting het oosten. In de deelstaat Hessen ga ik van de snelweg af. Vlakbij Giessen, boven Frankfurt, had ik namelijk een waypoint gezet bij het middelpunt van de deelstaat Hessen. Een leuk plekje om deze rit voor de Ride2Eat te beginnen. De gedenksteen in het plaatsje Mücke, valt een beetje tegen. Maar grappig om deze op de foto te zetten.

Hierna gaat mijn rit verder richting het oosten. en vlakbij Würzburg kies ik voor een overnachting. Gewoon een bed, 58 euro, geen gedoe.

Ik maak er een early start van. Om kwart over 7 zit ik fris op de motor en pak een uurtje later een koffie met een broodje bij een bakker in het kleine plaatsje Roth. Vanaf dat moment heb ik de navigatie ook op standje slingerweg en natuurlijk snelweg vermijden staan. Ik slinger met de Pan America door prachtige dorpen, met leuke kerken, af en toe een kasteel en hoe verder ik oostelijk rij, hoe meer heuvelachtig het gebied wordt. Dit is genieten.

Mijn volgende geplande stop is het middelpunt van de deelstaat Beieren. Via een prachtige bergweg, vlakbij een kasteel of klooster, bevindt zicht het middelpunt. Hier hebben ze echt wel wat werk van gemaakt. En met een lekker zonnetje maak ik weer enkele foto's.



Mijn rit gaat natuurlijk verder, want vanmiddag heb ik afgesproken bij het meetingpoint van de Ride2Eat, maar eerste nog even naar het drielanden punt, Duitsland, Oostenrijk en Tsjechië. Ik denk dat ik het punt van de verkeerde kant ben genaderd, want vanuit Oostenrijk bereik ik net niet het punt zelf, al zal ik er denk ik een 200 meter vanaf hebben gezeten. 



Nog wel even goedkoop tanken in Oostenrijk. Hierna weer Duitsland in en zo rij ik naar Kollnburg. Hier heeft Willi Schmid een prachtige verzameling motorfietsen bij elkaar gezet. Allemaal Duitse merken, ook fabrikanten waarvan ik niet eens wist dat ze een motorfiets  hadden gemaakt. Super leuk om doorheen te struinen.

Natuurlijk kom ik voor de groep, allemaal Duitsers en Peter Ihlo uit Zwitserland. Het is een leuke groep en enkele kende ik al en zo dus ook weer nieuwe vrienden gemaakt.
Om 4 uur precies maken we de groepsfoto. Rainer deelt de R2E patches uit, samen met de IBA Benelux stickers.



Hierna stappen we allemaal weer op de motor en gaan naar het hotel in Regen. We doen nog een biertje in de stube, eten met de groep in het restaurant en babbelen nog de avond in. Ik maak het niet te laat.

Zondag 1 maart stap ik vroeg op de motor. De plaats had zijn naam eer aan gedaan, want 's nachts had het geregend in Regen. Aangezien het toch wel een stukje rijden is, pak ik het eerste gedeelte snelweg en stuur zo via Regensburg naar het noorden. Vlakbij Regnitzlosau heb je een ander drielanden punt. Hier komen Beieren, Saksen en Tsjechië bij elkaar. Dit was natuurlijk in de koude oorlog een belangrijk grens punt en aan de Tsjechië kant zie je hier nog wel wat van terug. Dit stukje is wel een heel mooi stukje natuur. Helaas kon ik er (officieel) niet met de motor komen, dus ook maar niet gedaan.



Ik kies weer voor de snelweg, maar nu dus weer richting het westen. Onderweg heb ik nog een paar waypoints gezet, de middelpunten van Duitsland. In Vogtei kom ik de eerste tegen en in Heilbad bij Heiligenstadt is de andere. En in Krebeck vindt ik de derde gedenksteen.



Na 3 lekkere dagen in Duitsland en 2400 kilometer later, parkeer ik de Pan weer in de garage.