Het ontbijt is zeker niet culinair, het weer is meestal ruk, het wegdek gewoon slecht, maar wat is het landschap mooi!
Het genot is er als we met een zon in de rug en blauwe lucht boven het landschap rijden we van Newcastle naar het Kielder Forest Park.

28 maart tot en met 2 april,  met Peter, HarryK en HarryvB naar Engeland. 
Traditie is het inmiddels wel, het motorseizoen openen in Engeland, dus ook dit jaar weer een lang weekend en nu door het midden van Engeland. 

We zagen al wat witte toppen op de heuvels, sneeuw, maar op de grens van Schotland, waar we even een fotomomentje pakken, zien we de toppen wat beter. Wat gaaf zo laat nog in maart denken we. Vervolgens rijden we Schotland weer uit en ook het mooie Kielder park uit. Iets ten westen van Carlisle stoppen we bij een prachtige priory uit begin 12e eeuw. Ik maak een leuke vlucht met de drone over Lanercost en om de hoek doen we een lunch. Via de A686 rijden we het North Pennies in om bij de Hartside Summit een kleine stop te doen. Inmiddels is de zon achter de wolken getrokken en de temperatuur rond de 4 graden. We blijven nog even op de A686 rijden als we steeds meer sneeuw in de bermen en de weilanden zien liggen. In een bocht met een kleine parkeerplek zie ik de mogelijkheid om de motoren aan de zijkant te zetten en zo staan we zelf in de sneeuw. Zeker een dikke halve meter. Gaaf fotomomentje.
Aan de Penrith kant rijden we via de B5320 het Lake District in. Wat is dit toch giga genieten. Onze weg gaat langs Ullswater, waar we een kleine koffiestop doen, om vervolgens via Matterdale End naar de A66 te rijden. We rijden om het Derwent Water om vervolgens via de zuidelijke weg de Honister Pass op te rijden. Het Lake District is hier op z'n mooist! Bij de Honister Slate Mine een korte stop. Wat een mooie uitzichten heb je hier. Onderweg rij ik mijn Harley Ultra door de 30k grens.
Ons eerste hotel van dit Paasweekend ligt in Whitehaven, aan de westkust van Engeland. We hebben vandaag een super dag beleeft, 327 kilometer gereden en geweldig genoten.

De vrijdag begint direct mooi, we beginnen eerst op de A595 om vervolgens na Gosforth richting Eskdale Green te rijden zo het Lake District in. Hier gaan we de Hardnott Pass op! Een steile pas de bergen van het Lake district in. 30% met grote waarschuwingsborden erbij. De pas zelf is hobbelige met slecht onderhouden half asfalt, voorzien van gaten, bobbels en hele scherpe bochten omhoog. Dit is werken en we rijden met z'n vieren langzaam de berg op. Opperste concentratie vraagt dit. Gelukkig komen we geen tegenliggers tegen, want we hebben geen idee hoe we daarmee om zouden moeten gaan, want breed is de weg zeker niet, dus passeren is niet eenvoudig. Boven op de pas rijden we nog een stukje door om daar onze Harley's even aan de kant te zetten. Wat een super gevoel en wat hoort hier een mooi uitzicht bij. Ik laat mn drone even vliegen en we krijgen vanuit de lucht een mooi plaatje voorgeschoteld.
Dan gaan we de pas afrijden, dit is een iets bredere weg, al is de afdaling nog steeds een stoere 25%. Aan het einde van de Hardnott Pass gaan we links af, de Wrynose Pass op, ook hier weer die prachtige vergezichten van het Lake District. Echt geweldig.
We maken nog even een stop bij het Lakeland Motor Museum. Hier staan unieke Engelse auto's en motoren bij elkaar gestopt. Een stuk geschiedenis om van te smullen.
Dan is het even tijd om door te rijden. We verlaten het Lake District en rijden door het Forest of Bowland richting het Peak District en settelen ons in ons 2e hotel aan de oost kant van Manchester. Tijd voor een biertje en een goed stuk vlees, want dat mag best na 234 kilometer sturen!

Onze derde dag begint direct al mooi; sneeuw. En wel sneeuw op de weg! Een dikke laag van zo'n 15 centimeter ligt op de weg en in de mist rijden we voorzichtig het Peak District in. HarryB is niet helemaal in zijn hum en rijdt verder, maar wij drieën vinden dit toch wel gaaf en nemen even de tijd voor een foto. De temperatuur is hier weer tussen de 0 en 1 graden, gewoon koud dus. Blij zijn we met onze handvat verwarming en voor enkele hun verwarmde handschoenen en vestjes.
Na deze ontbering rijden we de heuvel weer naar beneden en zien de pracht van dit stuk van het Peak District. We rijden vanuit de heuvels de bossen in met schitterende cottages en boerderijen. Rijden over stenen bruggen waar maar 1 auto tegelijk overeen kan. Letten heel goed op de weg waar we om de gaten moeten sturen. Ook rijden we heel voorzichtig door een mega plas van zeker 40 centimeter diep. Je ziet dat het hier afgelopen dagen hard en in elk geval veel heeft geregend. Overal lopen waterstroompjes, langs de weg, door de weilanden en natuurlijk door de rivieren.
We rijden het Peak District weer uit, om vervolgens er weer in te rijden, waar we langs het legendarische Cat and Fiddle Inn rijden. Een Inn die al een tijdje gesloten is, maar een ware ontmoetingsplaats was voor de motorrijders die door dit gebied reden. Vervolgens is de sneeuw voor ons nog niet weg, we krijgen nog een buitje over ons. Als we even een stopje maken om onze vizieren schoon te maken en de lampen weer licht laten geven door de dikke laag sneeuw er vanaf te vegen, komen we ook weer een beetje bij. Want het is best vermoeiend om in de sneeuw te rijden als je nauwelijks zicht hebt.
Vorig jaar reden we hier ook, over de Winnats Pass en kregen we een prachtig zicht op de Peaks, waar dit gebied zijn naam aan te danken heeft. En nu weer, met een beetje regen, maar een stuk minder dan vorig jaar. Wat spectaculair is dit zeg, het blijft genieten.
Na 208 kilometer rijden we Barnsley in en checken in, in ons hotel. Dit was wederom een mooie dag.

Het is Paasochtend en ons ontbijtje is gewoon goed, een buffet met full English staat op ons te wachten. Met volle buik rijden we als eerste een best wel saai stuk richting York. Mijn route liep langs het kasteel van York en vervolgens langs de kathedraal van York, het was tenslotte Paaszondag. Met een lekker temperatuurtje rijden we vervolgens de Nort Yorkshire Dales in. We doen onze Paaslunch in een leuke Inn onderweg, zij hebben nog wel plek voor 4 mannen. En zo genieten we van de traditie bij de Engelsen, stuk vlees, veel groenten, een pasteibakje en een zoetige vette jus.
Na een leuke kronkelweg werd ik ingehaald door HarryK, hij had een 33% bord gezien, die moesten we maar eens nemen. Dus terug, naar de afslag waar wederom een groot waarschuwingsbord stond. 33% stijging is niet voor watjes, maar wij als 4 stoere Harley rijders wilden dit wel eens doen. De weg was vele malen beter als die van de Hardnott Pass en de bochten op dit stuk weg was ook minder haarspeld, maar nog steeds was het voorzichtig rijden omhoog. Hierna de afdaling van 25% over een mooie weg.
Als laatste stop voordat we ons hotelletje gaan opzoeken, kijken we nog even naar de ruïnes van de Whitby Abbey. En we rijden hierna nog even een stukje door naar, wat ik dacht, Romany Cottages. Maar die hebben we niet kunnen vinden, wel een mooi strand wat in de zomer zeker afgeladen moet zijn, gezien de vele stacaravans die hier op de heuvels staan.
Na een kleine 206 kilometer komen we aan in Whitby. Het is even zoeken naar ons hotelletje, maar na het 2e rondje vinden we die op de boulevard van het vissersdorpje. We eten een traditionele fish and chips en genieten 's avonds van de live muziek in de Inn waar we ook slapen. Een klein opstootje buiten zorgt voor wat commotie, omdat iemand knok-out geslagen is blijft er enkele uren een politie wagen en ambulance voor onze Inn staan. Na 11 uur gaat de muziek uit en gaan wij richting ons bedje.

Onze laatste dag is helaas een regen dag. We rijden de 158 kilometer eigenlijk alleen maar door de regen en ik heb de route dan ook behoorlijk ingekort, we slaan daarmee een heel stuk over van het Yorkshire Dales. Ik had thuis nog gezien dat er een motormuseum in Newcastle zou zitten, maar die was gesloten, dan maar doorrijden naar de Harley-Davidson dealer en even opwarmen met een warme chocomelk. We arriveren rond 1 uur bij de boot in Newcastle, een klein lunch, bijpraten met andere motorrijders die wachten op de boot en daarna is het tijd om in te checken en de boot op te gaan.
's Avonds genieten we nog even van wat live muziek, een biertje en daarna van ons bed.
Het was een geweldig Paasweekend.

De plannen voor volgend jaar zijn alweer gemaakt met de mannen. Engeland zal het natuurlijk weer worden, maar waar exact naar toe, hou ik nog even voor me.

Foto overzicht van het Paasweekend in Engeland