De zoektocht is geëindigd. De Harley-Davidson FLH 1200 is gearriveerd.
Het verhaal van de Electra Glide uit 1966.
Waarom een Electra Glide uit 1966 voor mij in de zoekopdracht stond?
Nou eigenlijk heel simpel, ik kom zelf uit het bouwjaar 1966 dus dan is het leuk om ook een motor uit dat jaar in de verzameling toe te voegen. Eerst de huidige verzameling dus even benoemen. Sinds 2017 staat de Ultra Limited Milewaukee Eight in de garage, als vervanger voor mijn Road King die in 2018 de garage heeft verlaten. Op dat moment stond er ook al een tijdje een Softail Heritage ond er een doek, als verbouwd en klaar om naar de volgende fase te gaan. In 2021 heb ik de Pan America 1250 Special toegevoegd. Een geheel andere motorfiets, maar eveneens een geweldige toerbuffel.
En in 2023 heb ik daar de BMW K1600 aan toegevoegd, geen Harley, maar wel voor woon-werk verkeer (op dat moment Den Bosch). In 2024 werd nog een BMW GS 1200 Rally bij mij geparkeerd, de motor van Richard die in Australië woont.
Dus op het moment van schrijven had ik al 5 motoren verzameld, 5 Harley-Davidson motoren en 2 BMWs.
Dus waarom dan nog één is de vraag. Simpel, als liefhebber van Harley-Davidson is het toch mooi als het kan om een motor uit je eigen bouwjaar te hebben. Dus een 1966er. Dat jaar was het eerste jaar van de Shovelhead motorblokken. In 1965 werd de Electra Glide geïntroduceerd door Harley-Davdidson, een toermotor met het Panhead motorblok, met de dubbele vering van de Duo Glide, maar met een elektrische starter. Dat betekende niet meer met een bezweet hoofd het blok aan lopen trappen, maar met een koffie in de hand de starter gebruiken en het motorblok kwam tot leven. Dit motorblok was een Panhead motorblok maar met een vernieuwd alluminium kop met vernieuwde kleppen en in en uitvoer. Het vernieuwde Shovelhead blok van 1212 cc (74 cu), genoemd naar een omgekeerde kolenschop, had een betere koeling en een betere brandstof toevoer waardoor de motor het extra vermogen kon leveren tov zijn voorganger. Bij 4000 tpm levert de (early) Shovelhead 60 pk en 95 Nm.
Remmen waren nog steeds de trommelremmen voor en achter. De uitvoering die in 1966 af fabriek door Harley-Davidson werd aangeboden was de dresser met harde koffers, duo zadel en windscherm. Het andere model dat geleverd werd was zonder koffers en met een single-rdier zweef zadel. Eventueel kon deze motor ook geleverd worden met windscherm en valbeugels. Lederen tassen waren ook optioneel.
En dan mijn model. De FLH in de basis uitvoering. Harley heeft vanaf het begin lettercodes gebruikt om bepaalde verschillen aan te geven bij hun motoren. Zo stond in 1966 de F voor bigtwin, de L voor touring en H voor hoogcompressie. Waar de FL (uit 1966) voor een Speed Dresser stond, staat de FLH (in 1966) voor de 4-speed Electra Glide.
Dat brengt me dus ook direct op de andere specificaties van mijn FLH 1200 uit 1966. In de originele uitvoering heeft de 1966 FLH een Tillotson carburateur (in 1965 was dit er nog een van Linkert). Mijn exemplaar is uitgerust met een S&S carburateur, voornamelijk voor een betere doorstroming van de brandstof en dus betrouwbaarder. Het big-twin motorblok is gekoppeld aan een vier versnellingen overbrenging met voetbediening (in 1965 kon je ook nog een handbediening bestellen, naast de uitvoering met voetbediening, in 1966 werd dit alleen voetbediening) en de krachten werden via een ketting naar het achterwiel gestuurd. Met een gewicht van 355 kilo zou de motor een topsnelheid moeten gaan halen van 160 kilometer per uur!
In 1966 was de nieuw prijs van deze FLH 1200 $ 1600 (omgerekend tot prijzen van nu zou dit $ 14.700 zijn of te wel € 12.300). Ter vergelijking in 1966 koste een gemiddelde Amerikaanse auto tussen den $ 2700 en $ 3000 (zoals een Pontiac GTO of een Chevrolet Camaro).
En nu? Nou voorlopig staat de FLH Electra Glide netjes in de huiskamer. Opgehaald met een trailer uit Drachten, hierna zelf nog even een kort rondje gereden naar Alkmaar, even showen bij dochter Brigitte en Sam en daarna terug naar huis en de motor in de woonkamer gezet.
